علائم ابتلا به آب مروارید

آب مروارید یا کاتاراکت می تواند در اثر طیف گسترده ای از اشتباهات سبک زندگی، از سیگار کشیدن تا تغذیه ضعیف و استفاده از داروهای استروئیدی شکل بگیرد. البته این بیماری ارتباط نزدیکی با عدم محافظت از چشم ها، از جمله سپری کردن مدت زمان طولانی زیر نور خورشید بدون استفاده از محافظ چشم مناسب مانند عینک آفتابی، یا قرار گرفتن در معرض اشعه برای مدت زمانی طولانی نیز دارد. اما نشانه ها و علائم ابتلا به آب مروارید چه چیزهای هستند؟

دید مه آلود

مشخص‌ترین نشانه آب مروارید ، دید مه آلود یا پدیدار شدن لکه های تیره در میدان دید است. در ابتدا این شرایط ممکن است متناوب یا نسبتا جزئی به نظر برسد، اما با گذشت زمان، تیرگی می تواند شرایط وخیم‌تری یافته و انجام فعالیت های روزانه مانند رانندگی و حضور در محل کار را سخت‌تر از گذشته سازد.

در صورت عدم درمان، دید ابری ناشی از آب مروارید می تواند تاری و تیرگی هر چه بیشتر دید را موجب شود. این شرایط می تواند انجام فعالیت هایی مانند رانندگی یا تشخیص چهره دیگران را برای بیمار دشوار سازد.

مشکلات دید در شب

یکی از نخستین نشانه های ابتلا به آب مروارید، بروز مشکل در دید شبانه است. آب مروارید اغلب موجب تیرگی دید می شود و ممکن است به شکل گیری سایه های زرد یا قهوه ای در بینایی نیز منجر شود.

تیرگی عدسی چشم اغلب به پراش نور عبوری از چشم منجر می شود. نتیجه این شرایط پدیداری هاله ها در اطراف منبع نور است که می تواند بسیار منحرف کننده و زمینه ساز شکل گیری خطر باشد

در ابتدا این شرایط مشکل جدی در طی روز ایجاد نمی کند، زیرا نور کافی برای جبران تیرگی دید وجود دارد. ولی هنگام شب این شرایط مشکل آفرین می شود و خطرات جدی برای بیمار هنگام انجام فعالیت هایی مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین ایجاد خواهد کرد.

ناراحتی در مواجهه با نورهای روشن

به طور کلی حساسیت به نور طبیعی است، مانند احساس ناراحتی هنگام خروج از اتاق تاریک و ورود به محیطی روشن و یا هنگام نگاه مستقیم به نور چراغ قوه. اما حساسیت به نور نباید از این حد فراتر برود.

حساسیت به نور در افراد مبتلا به آب مروارید یک نشانه مشکل آفرین است. در حقیقت مشاهده نورهای روشن می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشد. این شرایط هنگام شب و در زمان رانندگی به واسطه چراغ روشن خودروهای عبوری نیز مشکل آفرین است.

پدیدار شدن هاله های نور

پدیدار شدن هاله ها یا حلقه های باریک نور در اطراف منابع نور (معمولا در شب) یکی از نشانه های فوری آب مروارید است.

تیرگی عدسی چشم اغلب به پراش نور عبوری از چشم منجر می شود. نتیجه این شرایط پدیداری هاله ها در اطراف منبع نور است که می تواند بسیار منحرف کننده و زمینه ساز شکل گیری خطر باشد.

نیاز فراوان به تجدید عینک یا لنز

یکی از نشانه های آشکار آب مروارید، نیاز مکرر به تغییر عینک یا لنز طبی است. در حالت عادی این تجدیدها باید هر چند سال یک بار، و نه هر یک سال یا شش ماه یک بار انجام شوند.

حتی اگر این شرایط با آب مروارید در ارتباط نباشد، نشان دهنده بروز نوع دیگری از بیماری چشمی است که باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

دید گل آلود

یکی از نشانه های ابتلا به آب مروارید، دید گل آلود است. این شرایط به دلیل تراکم پروتئین در اطراف عدسی چشم است که دید را به تدریج قهوه ای‌تر یا حتی زرد رنگ می سازد و از قدرت بینایی می کاهد.

در صورت عدم درمان، آب مروارید می تواند طوری در بینایی اختلال ایجاد کند که بیمار احساس استفاده از عینک آفتابی را داشته باشد، در حالی که این گونه نیست. اگرچه این شرایط در طول روز می تواند مشکل آفرین نباشد، اما هنگام شب بسیار خطرناک است.

دو بینی

دوبینی می تواند نشانه ای از تجمع پروتئین در اطراف عدسی چشم باشد که مشاهده محیط اطراف را برای بیمار دشوار می سازد.

البته دوبینی می تواند نشانه ای از مشکلات دیگر مانند ورم قرنیه، سکته مغزی یا شکل گیری یک تومور مغزی نیز باشد. تمامی این موارد بیماری هایی نگران کننده هستند و از این رو، مراجعه به پزشک اهمیت دارد.