آنچه باید در مورد آبله میمونی باید بدانید

دکتر سید جلیل موسوی در گفت و گویی با بیان اینکه بیماری آبله میمونی MONKEYPOX بیماری ویروسی با ویروسی از خانواده پوکسووپریده بوده و یک DNA ویروس است . بیشتر در غرب آفریقا و آفریقای مرکزی شایع است . بیماری معمولا خفیف یا با شدت متوسط بوده ولی می تواند سریعا کشنده شود.

این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به علایم بیماری آبله میمونی افزود: همانند نشانه های آنفولانزا و کرونا است . شایع ترین علامت راش پوستی با شیوع ۱۰۰ ٪ است که بیشتر در سر و صورت دیده می شود ولی می تواند تمام بدن را درگیر کند. راش ها سریعا به وزیکول تبدیل می شوند . با گذشت زمان تعداد آنها افزایش می یابند و رنگشان به سمت زردی می رود . در موارد شدید ، این ضایعات می توانند تا حدی پیش بروند که قسمتهای زیادی از پوست را از بین ببرند . دیگر علائم به ترتیب اولویت؛ تب، سردرد، خارش و لنفودنوپاتی است. دوره نهفتگی آبله میمونی ، یعنی از زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم ، معمولاً ۶ تا ۱۳ روز است اما شاید تا ۲۱ روز هم طول بکشد.

دکتر موسوی اظهار کرد: این عفونت را می توان به دو دوره تقسیم کرد: دوره تهاجم اولیه : ( تا ۵ روز طول می کشد ) این دوره با تب ، سردرد شدید ، تورم غدد لنفاوی ، کمر درد ، درد عضلانی و کمبود انرژی شدید ظاهر می شود . تورم غدد لنفاوی از علائم اصلی آبله میمونی است ، که کمک می کند تا نشانه های آن را از دیگر بیماری های مشابه مثل آبله مرغان ، سرخک و آبله تشخیص داده شود .

وی با بیان اینکه مشکلات ظاهری این بیماری معمولاً طی ١ الی ٣ روز پس از ظهور تب آغاز می شود، گفت: بثورات پوستی حدود ۹۵ ٪ موارد بر روی صورت ، ۷۵ ٪ موارد بر کف دست و کف پا و ۳۰ ٪ موارد بر دستگاه تناسلی تاثیر می گذارد . همچنین تا حد متوسط روبه بالا ، غشای مخاطی دهان را درگیر می کند. این ویروس در موارد شدید می تواند باعث نابینایی بشود . موارد شدید این بیماری بیشتر در بین کودکان اتفاق می افتد ، و شدت بثورات به میزان قرار گرفتن در معرض ویروس و وضعیت سلامت بیمار مربوط می شود. عوارض آبله میمونی می تواند شامل عفونت های ثانویه ، برونکوپنومونی ، سپسیس ، انسفالیت و عفونت قرنیه باشد.

دکتر موسوی با بیان اینکه راه تشخیص بیماری با PCR و الأیزای اختصاصی ویروس است، اظهار کرد:  راه انتقال این بیماری از راه تنفسی : DROPLETS و در بعضی موارد ذرات ریز تنفسی AEROSOLS – تماس مستقیم با ضایعات پوستی است.

وی با بیان اینکه مورد قطعی ابتلا به این بیماری با تشخیص مثبت آزمایشگاهی است، اظهار کرد: بیمار با علائم شبه آنفلوانزا و تب بالاتر از38.5 درجه دهانی ، راش ، لنفودنوپانی ، سردرد و درد های عضلانی مشکوک و بیمار مشکوک با سابقه اپیدمیولوژیک مانند مسافرت به آفریقای مرکزی یا غربی یا کشورهای درگیر بیماری از ٣٠ روز قبل ، یا در تماس با مورد قطعی از ۲۱ روز قبل محتملا مبتلا است.

این متخصص بیماری های عفونی اظهار کرد: درمان نگه دارنده تا برطرف شدن علائم بیماری ، درمان عفونت های ثانویه. همچنین داروهای ضد ویروس brincidofovi - tecovirimat - cidofovir تحت بررسی بوده و اثر بخشی آنها هنوز تایید نشده است.

وی با اشاره به اصول اولیه برخورد با بیمار مشکوک ادامه داد: هر مورد مشکوک بیماری باید تا برطرف شدن نشانه های بیماری قرنطینه فعال شود در مدت قرنطینه از ماسک تنفسی برای بیمار و اطرافیان او استفاده شود . پرسنل بهداشتی هنگام مراقبت باید احتیاط های سطح ۲ استاندارد ( استفاده از ماسک _ عینک چشمی_ دستکش و… ) را رعایت نمایند. پیشگیری عمدتا با واکسیناسیون آبله _ ضد عفونی دست ها و استفاده از ماسک تنفسی است.