شایع ترین مشکلات گوارشی و نحوه کنار آمدن با آنها

چاقی عامل خطر مشترک بسیاری از شرایط گوارشی از جمله بواسیر و دیورتیکولیت است. در اینجا به شایع ترین مشکلات گوارشی و نحوه کنار آمدن با علائم و تخفیف آنها پرداخته شده است:

ریفلاکس معده: برگشت محتوای معده به مری منجر به ایجاد سوزش در قفسه سینه بخصوص هنگام شب و در خواب می شود. در صورتی که این علامت در هفته بیش از دو بار تکرار شود، نشانه ابتلا به ریفلاکس معده به مری است. این بیماری حداقل ۲۰ درصد از آمریکایی ها را تحت تاثیر قرار داده و منجر به سوزش سر دل مزمن، بوی بد دهان، فرسایش دندان، تهوع، درد در قفسه سینه یا قسمت فوقانی شکم، مشکل در بلع یا تنگی نفس می شود. در صورت بروز هر کدام از این علائم باید به پزشک مراجعه کرد. اجتناب از مصرف غذاها یا نوشیدنی هایی که آغازگر علائم هستند مانند کافئین یا الکل، مصرف آنتی اسیدها یا مصرف داروهایی که منجر به کاهش تولید اسید معده یا التهاب مری می شوند، می تواند مفید باشد. با این حال در برخی موارد ریفلاکس معده نیاز به درمان های قوی تر و حتی جراحی دارد.

سنگ های صفراوی: بیست میلیون آمریکایی به سنگ کیسه صفرا مبتلا هستند. تشکیل سنگ در کیسه صفرا به دلیل غلیظ شدن بیش از حد مایع صفراوی داخل کیسه صفرا است که باعث می شود هسته اولیه سنگ به علت رسوب کلسترول و تشکیل شن ریزه تولید شود. درد شدید در ناحیه فوقانی شکم بخصوص سمت راست از علائم تشکیل سنگ کیسه صفرا است. اگر سنگ صفرا برای اولین بار باعث بروز درد خفیفی در شما شود، پزشک داروی مسکن تجویز می کند تا درد شما برطرف شود. اما اگر درد شدید بود یا بازگشت داشت، ممکن است نیاز به درآوردن کیسه صفرا با عمل جراحی داشته باشید. بروز درد برای بار دوم نشان می دهد، به احتمال زیاد بعدها دچار دردهای بیشتری خواهید شد.

بیماری سلیاک: از هر ۱۳۳ آمریکایی یک نفر را درگیر می کند. و تخمین زده می شود ۸۳ درصد از مبتلایان به سلیاک از وجود آن بی خبر باشند و یا آن را به شرایط دیگر پزشکی ربط دهند. بیماری سلیاک با حساسیت جدی به گلوتن یعنی پروتئین موجود در گندم، چاودار و جو خود را نشان می دهد. نشانه های بیماری سلیاک عبارتند از درد شکم و نفخ، اسهال، یبوست، استفراغ و کاهش وزن که البته این نشانه ها در کودکان شایع ترند. در بزرگسالان علائم به صورت کم خونی، خستگی، از دست دادن استخوان، افسردگی و تشنج خود را نشان می دهند. با این حال سلیاک در برخی افراد هیچ علامتی ندارد. تنها راه اجتناب از سلیاک، مصرف محصولات فاقد گلوتن است و روند بهبود بعد از ۲ تا ۳ هفته دیده می شود.

بیماری کرون:بیماری کرون ناشی از التهاب روده، انتهای روده کوچک به نام ایلئوم را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری مزمن یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول ها به عنوان مهاجمان خارجی حمله کند. شایع ترین علائم کرون عبارتند از درد شکم، اسهال، خونریزی از رکتوم، کاهش وزن و تب. درمان بستگی به علائم دارد و می تواند شامل استفاده از مسکن های ضد درد موضعی، داروهای سرکوب کننده ایمنی و عمل جراحی باشد. به طور کلی توصیه های تغذیه ای و رژیمی در مبتلایان به کرون شامل داشتن رژیم محدود از فیبر، حذف شیر، لبنیات و محرک هایی همچون قهوه و ادویه، رژیم پر پروتئین و پرکالری زیر نظر متخصص تغذیه و دوره متناوب استراحت در طول شبانه روز است که می تواند به بهبود بیمار کمک کند. بیماران باید در صورت داشتن اسهال چرب، میزان چربی رژیم غذایی خود را کاهش داده و در ازای آن مصرف مکمل های ویتامین و املاح بخصوص ویتامین های ب ۶، ب ۱۲، ث، دی، ای، آهن، مس، روی، منیزیم، پتاسیم و کلسیم را افزایش دهند.

کولیت اولسراتیو: بیماری دیگر التهابی روده است که بیش از ۷۰۰ هزار آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده. شایع ترین علائم کولیت اولسراتیو شبیه علائم کروم است. بیمار باید در صورت درد همراه با اسهال، تجربه حرکات فوری روده، وجود خون در مدفوع یا درد شکمی فورا با پزشک تماس داشته باشد. داروها می توانند التهاب ناشی از کولیت اولسراتیو را مهار کنند اما گاهی عمل جراحی برای برداشتن بخشی از روده بزرگ ضروری است. غذاها علت ایجاد این بیماری نیستند، اما رژیم غذایی سالم نقش مهمی در کنترل این بیماری دارد. بیماران دچار کولیت اولسراتیو باید از مصرف غذاهای دارای فیبر زیاد، چربی ها و یا غذاهای سرخ شده خودداری کنند. غذاهایی که باعث نفخ می شوند را کمتر مصرف کنند، از قبیل: حبوبات و کلم. اگر شما دارای بیماری عدم تحمل لاکتوز هستید، محصولات لبنی را کم مصرف کنید. الکل، قهوه و نوشیدنی های شیرین می توانند علائم بیماری را بدتر کند. مواقعی که علائم شدید می باشد، بهتر است حجم وعده های غذایی خود را کمتر و تعداد آنها را بیشتر کنید و ۵ تا ۶ وعده غذا مصرف کنید.

سندرم روده تحریک پذیر: این سندرم با درد معده حداقل سه بار در ماه مشخص می شود. ده تا ۱۵ درصد از جمعیت ایالات متحده از سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند. علائم آی بی اس می تواند بسیار متفاوت باشد و شامل یبوست و اسهال باشد. هنوز علت دقیق سندرم روده تحریک پذیر مشخص نیست اما درمان تمرکز زیادی روی اصلاح رژیم غذایی دارد؛ مانند اجتناب از غذاهای محرک از قبیل محصولات لبنی، کافئین، شیرین کننده های مصنوعی، لوبیا، کلم، و غذاهای تولید کننده نفخ و تمرکز بر رژیم غذیی با فیبر بالا و چربی کم. محصولات حاوی پروبیوتیک نیز باید در رژیم بیمار گنجانده شوند. استرس می تواند آغازگر حملات آی بی اس باشد و پیگیری رفتاردرمانی شناختی و استفاده از داروهای ضد افسردگی با دوز پایین در بیمار مهم است.

هموروئید: وجود خون در مدفوع نشانه ای از ابتلا به بواسیر یا هموروئید است؛ یک بیماری شایع که ۷۵ درصد از آمریکایی را در سنین ۴۵ سال به بالا تحت تاثیر قرار داده است. هموروئید ناشی از التهاب عروق خونی در انتهای دستگاه گوارش است.علل شامل یبوست مزمن، اسهال، و فقدان فیبر در رژیم غذایی است. درمان هموروئید توسط مصرف فیبر بیشتر، نوشیدن آب زیاد، و ورزش صورت می گیرد. استفاده از پمادها و شیاف ها برای تسکین درد ناشی از هموروئید مفید است. اگر درمان های خانگی موثر نبود، باید به پزشک مراجعه کرد چون گاهی اوقات هموروئیدکتومی برای حذف بواسیر مورد نیاز است.

دیورتیکولیت: عبارت است از بیرون زدگی های کوچک کیسه مانند از دیواره روده بزرگ. بیمار ممکن است هیچ علامتی ناشی از این بیماری نداشته باشد. این بیماری در افراد مسن شایع تر است و به ندرت باعث مشکل می شود. با این حال ممکن است در اثر خونریزی یا التهاب کیسه ها بیمار دچار تب، و درد شکم بعلاوه خونریزی از رکتوم شود. دیورتیکولیت خفیف با آنتی بیوتیک و رژیم غذایی مبتنی بر مایعات درمان می شود. یک رژیم غذایی کم فیبر می تواند علت این بیماری باشد پس تمرکز بر فیبر از طریق مصرف غلات سبوس دار، حبوبات و سبزیجات، به عنوان بخشی از برنامه درمانی مهم است. در صورت حملات و علائم شدید، نیاز به جراحی برای برداشتن بخشی از روده بزرگ است.

شقاق مقعد: یک وضعیت دردناک ناشی از زخم سطحی یا پارگی در ناحیه پوشش سلولی مقعد است که می تواند در کسانی که دچار بواسیر هستند ایجاد شود. یک رژیم غذایی با فیبر بالا و برطرف کردن علائم یبوست بهترین درمان برای شقاق مقعد است.