تفاوت تبخال و تبخال تناسلی چیست ؟ + پیشگیری، علائم و درمان
بیماری تبخال Herpes simplex یا همان لپروسی (Leprosy) یک بیماری عفونی است که باعث تحلیل بافت های بدن می شود و می تواند به صورت دائمی بر روی بدن بیمار اثر بگذارد. این بیماری از طریق باکتری مایکوباکتریوم لپره در انسان منتقل می شود و ممکن است منجر به آسیب های شدیدی در پوست، عصب ها و عضلات شود.
علائم بیماری تبخال ممکن است شامل ظهور لکه های قهوه ای یا قرمز بر روی پوست، کاهش حساسیت در پوست و عضلات، آسیب در اندام های حساس مانند چشم ها، بینی و گوش باشد. همچنین بیماران ممکن است به دلیل آسیب دیدگی عصب ها، احساس درد و داغی در پوست را نداشته باشند.
درمان بیماری تبخال با استفاده از داروهای ضد باکتریایی مانند داپسون، ریفامپین و کلوفازیمین صورت می گیرد. در بیمارانی که بیماری تبخال در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان موثر است و می تواند جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد. اما در مراحل پیشرفته تر بیماری، تأثیر درمان به صورت قطعی قابل تضمین نیست. در کشورهایی که این بیماری شایع است، برنامه های پیشگیری و درمان در دسترس هستند که می توانند کمک کنند تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.
بیماری تبخال یا لپروسی، ناشی از باکتری مایکوباکتریوم لپره است. این باکتری می تواند به صورت مستقیم از طریق تماس مستقیم با بیمار یا غیر مستقیم از طریق آب، خاک و هوا به دیگران منتقل شود. بیماری تبخال به دلیل عدم استفاده از داروهای ضد باکتریایی قابل توقف و این که طولانی مدت به بیمار نیاز است، همچنین به دلیل وجود مواد محرکی که به بیماران آسیب می زند، در بسیاری از کشورها هنوز هم یک مشکل بهداشتی و پزشکی جدی است.
اگرچه دقیقاً علت ابتلا به بیماری تبخال هنوز مشخص نشده است، اما عواملی که باعث افزایش خطر بروز بیماری تبخال می شوند شامل موارد زیر می باشد:
تماس مستقیم و مداوم با بیماران تبخال
سیستم ایمنی ضعیف
سطح آگاهی کم از بیماری و رعایت نکردن بهداشت شخصی و اجتماعی
زندگی در مناطقی که بیماری تبخال رایج است
استفاده از آب و خاک آلوده به باکتری لپره
با توجه به اینکه بیماری تبخال به صورت ناشناخته در افراد بیمار قرار دارد، لازم است که برای جلوگیری از گسترش بیماری، از تماس مستقیم با بیماران تبخال پرهیز شود و در صورت وجود علائمی از بیماری، به زودی به پزشک مراجعه شود.
علائم بیماری تبخال
علائم بیماری تبخال (لپروسی) ممکن است در مراحل اولیه خفیف و نامشخص باشد و در طول زمان شدت بگیرد. این بیماری در ابتدا معمولاً با یک زخم کوچک آغاز می شود که در نقاط پوشش دهی بدن مانند صورت، گردن، دست ها، پاها و گلویی شکل می گیرد. به طور کلی، علائم بیماری تبخال عبارتند از:
ظاهر شدید آفتابخیزی (هیپرپیگمانتاسیون) پوست در نقاط مبتلا
ظاهر زخم کوچک و غیر درمانی که ممکن است به محض لمس خونریزی کند
فرم شبیه یک گوشه ی بزرگ تر و دریچه مانند در ناحیه ی زخم که در طی زمان به بزرگی افزوده می شود
درد، تورم و التهاب در نقاط مبتلا
سختی و ایجاد اندوه در بافت های پوستی در ناحیه ی زخم
ظاهر گرانول های چوبی رنگ در داخل ناحیه ی زخم
سوزش و احساس درد در ناحیه ی زخم
در صورت تأخیر در درمان، بیماری تبخال می تواند باعث تغییرات جدی در پوست و بافت های دیگر بدن شود، به عنوان مثال، موجب تغییر شکل بینی و گوش، فرسودگی در استخوان و بافت های عمیق تر می شود. برای این که از پیشرفت بیماری جلوگیری شود، باید به سرعت به پزشک مراجعه کرده و تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کرد.
علائم عود عفونت تبخال
عود عفونت تبخال بسیار نادر است، اما در برخی موارد ممکن است رخ دهد. علائم عود عفونت تبخال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ظاهر زخم جدید در محل قبلی زخم تبخال
تورم، درد، و التهاب در محل زخم جدید
ظاهر بیماری در محل دیگری از بدن که قبلاً آلوده نبوده است
افزایش تعداد زخم ها در سراسر بدن
تغییر در ظاهر و شدت زخم ها
در صورتی که احساس می کنید بیماری تبخال شما بهبود پیدا نمی کند یا علائم عود عفونت را تجربه می کنید، به پزشک خود مراجعه کنید تا ارزیابی کند و درمان مناسب را تجویز کند.
آیا تبخال لب واگیر است؟
تبخال (لپروسی) یک بیماری عفونی است که توسط باکتری با نام لپروسپیرا پس از انتقال غیرمستقیم از طریق تماس مستقیم با پوست یا از طریق هوا و دم و بخار انتقال پیدا می کند. بنابراین، تبخال لب ممکن است به وسیله ی تماس مستقیم با یک شخص آلوده یا از طریق اشتراک اشیاء شخصی مثل کمک های آرایشی، لباس و ظروف، به شکل واگیری انتقال پیدا کند. بنابراین، بله، تبخال لب قابل واگیری است.
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به تبخال لب، رعایت بهداشت شخصی و اجتناب از اشتراک اشیاء شخصی با دیگران است. در صورتی که با شخصی آلوده به تبخال لب در تماس بوده اید، باید به پزشک خود مراجعه کرده و به علائم بیماری توجه کنید. در صورت بروز علائم، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.
راه های درمان بیماری تبخال
درمان بیماری تبخال بستگی به شدت بیماری، محل آلودگی و عوارض دارد. درمان بیماری تبخال شامل موارد زیر می شود:
آنتی بیوتیک: برای درمان عفونت باکتری تبخال، از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. پزشک شما به شدت و محل زخم و عوارض دیگر، آنتی بیوتیک های مناسب را تجویز خواهد کرد.
کرم درمان زخم: برای بهبود زخم های تبخال، ممکن است پزشک شما از درمانهایی مانند تزریق های کورتیکواستروئیدی، کرم های ضد قارچ، محافظ و دستگاه های تنظیم فشار استفاده کند.
درمان عوارض دیگر: در صورت بروز عوارضی مانند درد، تورم و التهاب، پزشک شما می تواند از درمان هایی مانند داروهای ضد التهاب، درمان های سرد و گرم، و تزریق های درد مثل لیدوکائین استفاده کند.
پیشگیری از انتشار بیماری: در صورتی که تبخال در محیطی مثل مدرسه، دفتر کار یا رویدادهای اجتماعی شیوع یافته باشد، پیشگیری از انتشار آن با تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح محیطی، استفاده از مواد ضد عفونی کننده و جلوگیری از اشتراک اشیاء شخصی با دیگران امکان پذیر است.
در هر صورت، برای درمان بیماری تبخال، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق بیماری و درمان مناسب را تجویز کند.
مراحل تبخال در انسان
تبخال یک بیماری عفونی است که به وسیله باکتری Mycobacterium tuberculosis (باکتری توبرکولوز) ایجاد می شود و مراحل مختلفی دارد:
عفونت اولیه
در این مرحله، باکتری به ریه ها وارد می شود و باعث عفونت اولیه می شود. در این مرحله، شایعترین علامت بیماری سرفه است که ممکن است با خون همراه باشد.
فاز مخفی
در این مرحله، باکتری ها در ریه ها به طور نامشخصی وجود دارند، اما هیچ علامتی از بیماری وجود ندارد.
فاز فعال
در این مرحله، باکتری ها شروع به تکثیر در ریه ها می کنند و سلول های بیماری زایی تشکیل می دهند. در این مرحله، علائمی مانند سرفه، خلط، خستگی، تب و کاهش وزن مشاهده می شوند.
فاز شکست
در این مرحله، باکتری ها به دلیل ایجاد پاسخ ایمنی قوی در بدن، ممکن است تخمینا به طور کامل نابود شوند و بیمار بهبود پیدا کند. اما در مواردی، باکتری ها می توانند به صورت غیر فعال در ریه ها باقی بمانند و در آینده باعث بازگشت بیماری شوند.
فاز بازگشت
در این مرحله، باکتری ها از حالت خفی خارج شده و شروع به تکثیر مجدد در ریه ها می کنند. این مرحله معمولا در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مثل بیماران مبتلا به ایدز، رخ می دهد.
در هر صورت، بیماری تبخال یک بیماری خطرناک است که بهتر است در صورت مشاهده هرگونه علامت و نشانه بیماری، به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص بیماری تبخال
تشخیص بیماری تبخال باید توسط پزشک انجام شود و شامل چندین مرحله است:
بررسی علائم: پزشک به صورت دقیق علائم و نشانه هایی را که بیمار گزارش داده است، بررسی می کند.
آزمایش بالینی: این آزمایش شامل بررسی خون، ادرار، و آزمایش های تنفسی است که می تواند به پزشک کمک کند تا بررسی کند آیا باکتری توبرکولوز در بدن شما وجود دارد یا خیر.
آزمایش تصویربرداری: شامل رادیوگرافی قفسه سینه، کامپیوتری توموگرافی (CT Scan)، مغناطیسی تصویربرداری (MRI) است. این آزمایش ها می تواند به پزشک کمک کند تا به بررسی میزان آسیب دیدگی ریه ها و ابعاد آن پرداخته و بررسی کند که آیا باکتری توبرکولوز در ریه ها وجود دارد یا خیر.
آزمایش سلولی: آزمایش سیتولوژی خطاب به یک فرایند آزمایشی است که از بین بردن سلول های خود بدن و بررسی آنها تحت میکروسکوپ با هدف تشخیص بیماری های مختلف از جمله تبخال است.
آزمایش تشخیص DNA: این آزمایش شامل بررسی نمونه ای از خلط شما با استفاده از تکنولوژی PCR است که می تواند به پزشک کمک کند تا به بررسی آیا باکتری توبرکولوز در بدن شما وجود دارد یا خیر.
در نتیجه، تشخیص بیماری تبخال نیاز به انجام تست های گوناگون دارد و باید توسط پزشک تخصصی انجام شود.
چرا دچار بیماری تبخال می شویم؟
بیماری تبخال یا سل، به دلیل عفونت با باکتری Mycobacterium tuberculosis رخ می دهد. این باکتری از طریق عوامل زیر به انسان منتقل می شود:
هوازدگی: باعث انتقال باکتری از یک فرد به فرد دیگر می شود.
اشتراک کردن اشیاء آلوده: باکتری می تواند در اشیاءی مانند کفش، لباس، دستمال و… به مدت طولانی بقیمت بیرون بیمار بماند و به سلامتی دیگران آسیب برساند.
مصرف غذا و نوشیدنی آلوده: مصرف مواد غذایی و نوشیدنی هایی که با باکتری سل آلوده شده باشند، می تواند عامل انتقال این بیماری به انسان باشد.
سیستم ایمنی ضعیف: در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به عنوان مثال در بیماران مبتلا به ایدز، خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری تبخال وجود دارد.
بنابراین، اگر با باکتری سل آلوده شوید و سیستم ایمنی شما قوی نباشد، احتمال ابتلا به بیماری تبخال بیشتر است.
تبخال ناحیه تناسلی
تبخال ناحیه تناسلی به عنوان یک نوع از تبخال های بدن، به ایجاد گردش خون نامناسب در ناحیه تناسلی و از دست دادن انعطاف پذیری بافت های آن منطقه برمی گردد. این شرایط می تواند در ناحیه مردانه (مثانه، پروستات، اپیدیدیمیس) یا ناحیه زنانه (رحم، لگن، تخمدان) رخ دهد.
علایم این بیماری عبارتند از:
درد یا سفتی در منطقه تناسلی
تغییر در اندازه و شکل منطقه تناسلی
افزایش حجم یا وزن منطقه تناسلی
کاهش عملکرد جنسی
درد در هنگام جمع بندی و تخلیه مثانه (برای بیماران با تبخال ناحیه پروستات)
درمان تبخال ناحیه تناسلی، به دستور پزشک معالج و بر اساس شدت و محل بروز آن، متفاوت است. این درمان ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهاب و ضدبیماری، فیزیوتراپی، تغییر در رژیم غذایی، تجویز لباس های مناسب و در موارد شدیدتر، جراحی باشد. مشاوره با پزشک متخصص و انجام بررسی های لازم برای تشخیص و درمان سریع و موثر، می تواند در بهبود علائم تبخال ناحیه تناسلی به شدت تاثیرگذار باشد.
دلایل ابتلا به تبخال تناسلی
تبخال تناسلی می تواند به دلایل متعددی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:
بیماری های جنسی: برخی از بیماری های جنسی مثل کلامیدیا و گونورها می توانند به عنوان عامل ایجاد تبخال در ناحیه تناسلی عمل کنند.
ضعف سیستم ایمنی: ضعف سیستم ایمنی می تواند باعث ایجاد عفونت در ناحیه تناسلی شود و به ایجاد تبخال در این منطقه منجر شود.
کمبود فیزیکی: کمبود فعالیت جسمانی و نبود تحرک و حرکت می تواند به ایجاد تبخال در ناحیه تناسلی منجر شود.
فشار طولانی مدت: فشار و تنش طولانی مدت در ناحیه تناسلی می تواند باعث ایجاد تبخال شود.
تشخیص و درمان نامناسب: عدم تشخیص و درمان نامناسب بیماری های ناحیه تناسلی می تواند باعث ایجاد تبخال در این منطقه شود.
بارداری: در برخی موارد بارداری ممکن است باعث افزایش فشار در ناحیه تناسلی شود و به ایجاد تبخال منجر شود.
با توجه به دلایل متعددی که ممکن است به ایجاد تبخال در ناحیه تناسلی منجر شوند، مهم است که علائم و نشانه هایی که به این بیماری اشاره می کنند، شناخته شده و در صورت وجود به سرعت تشخیص داده و درمان شوند.
بیماری تبخال دهان
تبخال دهان یک بیماری پوستی است که با تشکیل ضایعات قرمز رنگ و برآمدگی های غیرعادی در دهان همراه است. این بیماری ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در بین افراد بالای 30 سال و مخصوصاً زنان شایع است.
دلایل ابتلا به تبخال دهان به شرح زیر می باشد:
عدم رعایت بهداشت دهان: عدم رعایت بهداشت دهان مانند شستشوی مستمر دهان، استفاده از مسواک مناسب و برداشتن دندان های پوسیده، می تواند به ایجاد تبخال دهان منجر شود.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند باعث ایجاد تبخال دهان شود و تشدید علائم بیماری نیز می شود.
عوامل محرک: عواملی مانند برخی مواد غذایی، نوشیدنی ها، داروها و دیگر مواد محرک می توانند باعث ایجاد تبخال دهان شوند.
عوارض دارویی: برخی داروها می توانند عوارض جانبی مانند تبخال دهان ایجاد کنند.
مشکلات سیستمیک: برخی مشکلات سیستمیک مانند دیابت، بیماری های روده و سایر بیماری های ایمنی می توانند به ایجاد تبخال دهان منجر شوند.
برای تشخیص تبخال دهان، نیاز به معاینه از سوی پزشک دندانپزشک یا پوست پزشک می باشد. درمان این بیماری از طریق داروهای ضد التهاب و مواد ضدعفونی کننده، مکمل های ویتامینی و تغییرات در رژیم غذایی و عادات بهداشتی است.
عوارض تبخال لب
تبخال لب یا سل لب، نوع خاصی از بیماری تبخال است که در بافت های لب، دهان، بینی، گلو و گوش رخ می دهد. عوارض این بیماری بسته به محل و شدت ابتلا ممکن است متفاوت باشد و شامل موارد زیر می شود:
سفت شدن و تغییر شکل لب: این عارضه در مواردی از بیماری تبخال لب رخ می دهد که باعث تغییر شکل و سفت شدن لب می شود.
زخم های دهان: ظاهر شدن زخم های درون دهان از جمله علائم بیماری تبخال لب است.
سردرد و درد سر: بیماران مبتلا به تبخال لب ممکن است با سردرد و درد سر مواجه شوند.
گرگرفتگی و کاهش وزن: بیماری تبخال لب می تواند باعث گرگرفتگی و کاهش وزن شود.
خونریزی از بینی: این عارضه در مواردی از تبخال لب رخ می دهد که بافت بینی نیز آسیب دیده است.
مشکل در بلعیدن: اگر بیماری تبخال لب بر روی بافت های گلو و یا حنجره تاثیر گذاشته باشد، مشکل در بلعیدن نیز ممکن است به وجود آید.
افتادگی صورت: در بعضی از موارد تبخال لب می تواند باعث افتادگی صورت شود.
در کل، بیماری تبخال لب نیاز به درمان سریع دارد تا عوارض آن کنترل شده و پیشرفت بیشتری نداشته باشد. بهتر است هرگونه علائمی که احتمال بیماری تبخال لب را نشان می دهد، توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.
درمان خانگی تبخال
بیماری تبخال نیازمند درمان سریع و منظم است و باید توسط پزشک تخصصی علاج شود. با این حال، برخی روش های درمان خانگی نیز می تواند به عنوان مکمل به درمان پزشکی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، قبل از استفاده از هر روش درمانی، باید با پزشک خود مشورت کنید.
البته دقت کنید که یکی از مهم ترین نکات برای جلوگیری از ابتلا به بیماری تبخال کنترل استرس، سبک زندگی و همین طور غذای سالم است.
مصرف غذای سالم: مصرف مواد غذایی سالم و حاوی مقدار کافی ویتامین C، آهن و پروتئین می تواند به افزایش سیستم ایمنی و بهبود بیماری تبخال کمک کند. می توانید از میوه ها و سبزیجات تازه و غنی به عناصر غذایی استفاده کنید.
استفاده از گیاهان طبیعی: برخی از گیاهان مانند زنجبیل، آلوئه ورا، کرفس و آناناس ممکن است به عنوان داروهای طبیعی برای کمک به بهبود بیماری تبخال استفاده شوند.
آرامش و استراحت: استراحت و خواب کافی و کاهش تنش و استرس می تواند به بهبودی بیماری تبخال کمک کند. همچنین، مصرف مشروبات آرامش بخشی مانند چای آویشن و نعناع، نیز بهبودی بیماری را تسریع می کند.
ماساژ: ماساژ با استفاده از روغن های طبیعی مانند روغن زیتون می تواند به بهبودی تبخال کمک کند.
استفاده از دم کردن گیاهان: برخی از گیاهان مانند نعنا، آویشن و زیره سبز می توانند با دم کردن به عنوان ضد التهاب و ضد باکتریایی استفاده شوند.
روش های جلوگیری از ایجاد تبخال
به دلیل اینکه عامل بیماری تبخال باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است که برای انتقال آن از یک فرد به فرد نیاز به تماس بسیار نزدیک و بلند مدت داریم، به طور کلی جلوگیری از ایجاد تبخال در دسته های زیر می تواند مؤثر باشد:
واکسیناسیون مناسب می تواند به جلوگیری از ابتلا به بیماری تبخال کمک کند. واکسن BCG برای جلوگیری از تبخال توصیه می شود، اما این واکسن در کشورهایی که نرخ تبخال کم است، ممکن است در دسترس نباشد. شستن دست ها به طور منظم، استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی می تواند به کاهش شیوع بیماری تبخال کمک کند.
رعایت بهداشت تنفسی مانند پوشیدن ماسک در برابر هوا دودی، گرد و غبار و مواد شیمیایی می تواند به کاهش شیوع بیماری تبخال کمک کند. افرادی که سیگار می کشند و مواد مخدر مصرف می کنند، باید از این عادات خودداری کنند، زیرا مصرف سیگار و مواد مخدر می تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و بیماری تبخال را شدیدتر کند. تشخیص سریع و درمان به موقع بیماری تبخال می تواند به کاهش شیوع بیماری کمک کند و بیمار را بهبود بخشد.
بهترین داروی درمان تبخال
درمان تبخال با مصرف آنتی بیوتیک ها و درمان های ضدتبخال انجام می شود. داروی مناسب برای درمان تبخال، به دستور پزشک معالج و بر اساس نوع بیماری و شدت آن متفاوت است. برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان تبخال عبارتند از:
ایزونیازید (isoniazid)
ریفامپین (rifampin)
پیرازینامید (pyrazinamide)
استرپتومایسین (streptomycin)
اتامبوتول (ethambutol)
استفاده از داروهای ضدتبخال باید با نظر پزشک متخصص انجام شود و باید در مدت زمان مشخص و به دقت مصرف شوند تا درمان موثر باشد و عوارض جانبی ناشی از داروها کمتر شود. در هر صورت، تعیین نوع و جرعه دارو و مدت زمان مصرف آن، به عهده پزشک متخصص است.
دلیل تبخال های مداوم چیست؟
تبخال مداوم می تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد، از جمله:
عفونت مزمن: عفونت مزمن می تواند به تبخال مداوم منجر شود. در برخی موارد، عفونت مزمن همراه با باکتری های مقاوم به دارو است و ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک های قوی داشته باشد.
سیگار: سیگار می تواند عامل ایجاد تبخال مداوم در برخی افراد باشد. دود سیگار باعث تحریک بافت های پوستی می شود و می تواند به تبخال منجر شود.
آسیب های تکراری: اگر ناحیه ای از بدن به صورت مکرر در معرض ضربه قرار بگیرد، ممکن است باعث تشکیل تبخال شود.
بیماری های خاص: برخی بیماری ها مانند بیماری های ایمنی ای و بیماری های خودایمنی می توانند باعث تشکیل تبخال شوند.
عوارض دارویی: در برخی موارد، مصرف برخی داروها همچون آسپرین و وارفارین ممکن است به عوارضی مانند تبخال منجر شود.
به هر حال، برای تعیین دلایل دقیق تبخال های مداوم، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و تحت بررسی دقیق قرار بگیرید.
آیا بیماری تبخال خطرناک و کشنده است؟
اگر بیماری تبخال به موقع تشخیص داده شود و درمان شود، بیشتر موارد قابل درمان هستند و خطرناک و کشنده نیستند. با این حال، در برخی موارد نادر، تبخال ها می توانند به علت انسداد رگ ها و جریان خون، باعث عوارض جدی مانند ایجاد خلل در عملکرد اعصاب مرکزی یا قلبی شوند.
برای اینکه این موارد اضطراری رخ ندهند، مهم است که به صورت سریع درمان شوند و در برخی موارد، بستگی به شدت بیماری دارد که آیا به صورت خطرناکی ایجاد مشکلات می کند یا نه. لذا در هر صورت بهتر است در صورت بروز علائم تبخال، به پزشک معالج خود مراجعه کنید تا در صورت لزوم، بررسی و درمان صحیح انجام شود.
تبخال در سنین مختلف
تبخال یکی از بیماری های عصبی است که معمولاً با پیری و سن بالا همراه است، اما ممکن است در سنین مختلفی اتفاق بیافتد. برای مثال، تبخال در کودکی و نوجوانی نادر است، اما در برخی افراد ممکن است در سنین پایین تری همچون ۳۰ یا ۴۰ سالگی اتفاق بیافتد. در هر صورت، علائم و نشانه های تبخال در سنین مختلف ممکن است متفاوت باشند. در بیشتر موارد، علائم تبخال شامل کاهش قدرت عضلات، اختلال در تعادل و حرکت، لرزش، سفتی عضلات، افزایش تنفس و دشواری در صحبت کردن می باشد.
در سنین پایین تر، به دلیل نداشتن تاریخچه پزشکی طولانی و وجود علائم ناشی از بیماری های دیگر، تشخیص تبخال ممکن است دشوار باشد. در این صورت، معمولاً پزشک برای تشخیص بیماری از آزمایش های مختلفی مانند آزمایش خون، آزمایش عصبی و تصویربرداری استفاده می کند.
جمع بندی
بیماری تبخال یک بیماری عفونی و مسری است که بیشتر از طریق تنفس و عفونت ریه به بدن فرد وارد می شود. علت ایجاد این بیماری، باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. بیماری تبخال علائمی مانند سرفه مداوم، خستگی، تب، عرق شبانه، کاهش وزن، خلط خونریزی و در صورت انتقال به لب، موجب تشکیل زخم های دردناک و ناراحتی شدید می شود.
درمان تبخال با مصرف آنتی بیوتیک ها و درمان های ضدتبخال انجام می شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری تبخال، واکسیناسیون، رعایت بهداشت شخصی و بهداشت تنفسی، توقف اعتیاد، تشخیص و درمان سریع بیماری می تواند مؤثر باشد. همچنین، در صورت ابتلا به بیماری تبخال، باید درمان به موقع انجام شود تا جلوی گسترش بیماری و عوارض جانبی آن گرفته شود.