نحوه جذب دارو در بدن | بیشتر بدانید!

 به گفته پروفسور Kim Jae-kyung (Kim Jae-kyung) رهبر این تیم تحقیقاتی، داروهای جذب شده در بدن توسط آنزیم های موجود در اندام های مختلف از جمله کبد متابولیزه شده و از بدن دفع می شود. هنگامی که دو یا چند دارو با هم مصرف شوند، ممکن است یک دارو متابولیسم داروی دیگر را در بدن تغییر دهد و این احتمال وجود دارد که اثر درمانی مورد نظر حاصل نشود یا عوارض جانبی ایجاد شود.

پروفسور کیم می افزاید: پیش بینی دقیق میزان دفع مواد دارویی با توجه به تداخلات دارویی برای تجویز و تولید داروهای جدید بسیار مهم است. علاوه بر این، در هنگام تجویز ترکیبی از داروها، پزشک بر اساس اطلاعات تداخل دارویی مشخص شده در دفترچه راهنمای دارو، نسخه دقیقی را تهیه می کند. همچنین در فرآیند تولید داروهای جدید، شرکت ها نیاز به تحقیق و برچسب گذاری بر تداخلات دارویی دارند. در نتیجه، FDA برای اولین بار در سال 1997 دستورالعمل هایی را برای ارزیابی تداخلات دارویی و به حداقل رساندن عوارض جانبی دارو صادر کرد.

با این حال، به گفته محققان، مشکل این است که دقت نتیجه این فرمول ضعیف است. فرمول ارائه شده توسط سازمان غذا، سرعت واکنش آنزیم ها را توصیف می کند. این فرمول فرض می کند که غلظت آنزیم ها در بدن در متابولیسم دارو کم است.

در مطالعه جدید، تیم تحقیقاتی با تأیید اینکه غلظت آنزیم‌های دخیل در متابولیسم دارو در کبد واقعی بیش از هزار برابر بیشتر از مقدار مورد استفاده برای پیش‌بینی است، علت عدم دقت در فرمول موجود FDA را پیدا کردند. با استفاده از نتایج این تحقیق، محققان فرمول جدیدی را توسعه دادند که می تواند تداخل دارویی را از طریق یک رابطه مشترک ریاضی-دارویی توضیح دهد.

به جای فرمول قبلی، این تیم تحقیقاتی فرمول جدیدی ایجاد کردند که می تواند میزان متابولیسم دارو را بدون توجه به غلظت آنزیم به دقت پیش بینی کند. سپس تیم تحقیقاتی با استفاده از فرمول جدید نوشته شده، تداخلات دارویی را پیش‌بینی کرد و آن را با مقادیر اندازه‌گیری شده در آزمایش‌های واقعی مقایسه کرد. در نتیجه، محققان تأیید کردند که دقت پیش‌بینی فرمول جدید بیش از دو برابر شده است.

پروفسور کیم سانگ کیم گفت: بهبود دقت پیش‌بینی تداخلات دارویی به افزایش میزان موفقیت تولید داروهای جدید و اثربخشی دارو کمک می‌کند. وی در خاتمه گفت: به لطف تحقیقات مشترک بین ریاضی و داروسازی توانستیم فرمولی را که دقیق نبود اصلاح کنیم. شرح کامل این تحقیق و یافته های آن در آخرین شماره مجله Clinical Pharmacology and Therapeutics منتشر شده است.