تماس مواد شیمیایی با سطح چشم چه بلایی سر چشم می آورد

دکتر شریفی، فلوشیپ رشته استرابیسم و اکولوپلاستیک،ضمن بیان این مطلب که آسیب‌های چشمی، انواع مختلف ضربه‌ها ( ضربه‌های نافذ و غیر نافذ ) و آسیب‌های شیمیایی ( اسیدی و قلیایی) را شامل می شود افزود: آسیب‌های ناشی از مواد شیمیایی و به ویژه مواد قلیایی بسیار خطرناک هستند و ممکن است در پی بروز این آسیب‌ها، بیمار نیاز به عمل جراحی داشته باشد و و عوارض آن تا پایان عمر او را درگیر کند.

وی با اشاره به عوارض ماندگار مواد شیمیایی بر روی بافت چشم اضافه کرد: مواد شیمیایی؛ اعم از مواد اسیدی یا قلیایی معمولاً در پی تماس با سطح چشم، بافت آن را از بین می‌برد و اصطلاحا نکروز می‌کند و به دنبال این آسیب، سلول‌های بنیادی چشم نیز از بین رفته و سبب می‌شود که فرد تا پایان عمر گرفتار خشکی چشم ، کدورت قرنیه و سایر مشکلات چشمی شود.

متخصص چشم پزشکی بیمارستان خاتم الانبیا (ص) در عین حال تاکید کرد: موارد آسیب‌های چشمی ناشی از مواد شیمیایی، فراوانی کمتری نسبت به ترومای چشمی دارد، اما به دلیل عوارض عمیقی که بر جای می‌گذارد، باید نسبت به نکات پیشگیرانه آن توجه لازم را داشت.

دکتر شریفی در پاسخ به این سوال که در مواجهه با افراد دچار آسیب چشمی ناشی از مواد شیمیایی چه اقداماتی باید انجام داد؟ گفت: در چنین مواردی نخستین اقدام آن است که چشم فرد آسیب دیده را بلافاصله با آب یا هر ماده شوینده غیر اسیدی و غیر قلیایی شستشو دهیم، زیرا زمانی که ماده شیمیایی سطح چشم را فرا می‌گیرد، ph سطح چشم تغییر می کند و می‌تواند سبب نکروز شود. بنابراین پس از شستشوی چشم، فرد را به چشم پزشک ارجاع داده و چشم پزشک هم معمولاً پلک بیمار آسیب دیده را را باز کرده و زیر پلک را بررسی می‌کند؛ از این جهت که ممکن است، ماده شیمیایی، مایع نباشد و پارتیکل‌های جامد هم داشته باشد که به مرور زمان در چشم فرد ماده آزاد کند، در ادامه شستشو به شکل بیشتر و دقیق‌تر صورت گرفته و چنانچه اقدام درمانی دیگری لازم باشد توسط پزشک انجام می‌شود.