چهار علامت اولیه‌ی لکنت زبان کودکان

 دکتر امیر آرامی متخصص گفتاردرمانی، اظهارداشت: ترس و اضطراب، علت لکنت نیست، بلکه بدعمل کردن عصب شناختی که می تواند منشاء ژنتیکی داشته باشد، علت لکنت خواهد بود.

وی افزود: عوامل زبان شناسی و پیچیدگی های جمله که عوامل روانشناختی باعث بروز و یا تشدید آن خواهد شد، در چگونگی لکنت نقش دارند.

آرامی با اعلام اینکه وضعیت ایران از این بابت شبیه دیگر کشورهاست، گفت: ۵ تا ۸ درصد از کودکان زیر ۴ سال کشورمان دچار لکنت می شوند و با توجه به نتایج آخرین سرشماری انجام شده در کشور، اگر ۷ میلیون کودک زیر ۴ سال در کشور داشته باشیم، حدود ۵۶۰ هزار تن از آنان دچار لکنت می شوند.

این متخصص گفتاردرمانی ضمن اشاره به این تصور اشتباه که فرد دارای لکنت خود بخود درمان می شود، افزود: ممکن است که تا ۷۰ درصد افراد دچار لکنت خوب شوند، اما نتایج تحقیقات نشان می دهند که درمان لکنت در همان سنین زیر ۴ سال و توسط متخصصان و کارشناسان رشته گفتاردرمانی، روند درمان را تا ۷/۵ برابر سرعت می بخشد.

آرامی تاکید کرد: در واقع ، مداخلات درمانی گفتاردرمانگران در سرعت بخشیدن و تسهیل کردن روند درمان بسیار حائز اهمیت است.

دبیر اجرایی سمپوزیوم تخصصی لکنت کودک ایران، با اشاره به برگزاری این سمپوزیوم به مناسبت روز جهانی آگاه سازی جامعه نسبت به لکنت و همچنین نیاز جامعه، گفت: آگاه سازی جامعه (اعم از متخصصان و خانواده ها) نسبت به این مهم، هدف و شعار این سمپوزیوم است و این نکته مهم را یادآوری می کند که به محض مشاهده علائم لکنت در کودک، می بایست سریعا کودک به گفتاردرمانگر ارجاع داده شود.

وی در خصوص علائم اولیه لکنت، نیز اظهارداشت: چهار علامت اولیه در تشخیص لکنت وجود دارد که تکرار کل کلمه یا تکرار اولین حرف کلمه ، کشیدن حروف و هر گونه قفل کردن روی حروف، علائم اولیه تشخیص لکنت هستند که به محض مشاهده هر یک از آنها، باید کودک سریعا مورد مشاوره کارشناسان و متخصصان گفتاردرمانی قرار بگیرد.

آرامی تاکید کرد: اولین مرجع رسیدگی و مداخلات درمانی لکنت، گفتاردرمانگران هستند و گفتاردرمانی تنها رشته توانبخشی - پزشکی است که به صورت علمی و دائم روی این موضوع خاص تحقیقات وسیع انجام داده و می دهد.

وی از همکاران گفتاردرمانگر خود خواست تا با مشارکت جدی در این سمپوزیوم و استفاده از تجربیات و مطالعات اساتید رشته گفتاردرمانی که براساس مستندات علمی ارائه می شوند، بیماران و مراجعان خود را مدیریت کنند.

آرامی همچنین به گفتاردرمانگران توصیه کرد تا با حمایت از انجمن علمی گفتاردرمانی ایران ، در برگزاری اینچنین گردهمایی های علمی همکاری داشته باشند و با وحدت و همکاری یکدیگر ، مسیر پر فروغی را برای نیازمندان جامعه ترسیم کنند.

دکتر حمید کریمی دبیر علمی سمپوزیوم تخصصی «لکنت کودک ایران»، اظهارداشت: درمان مبتنی بر شواهد، محور کار این سمپوزیوم است که در دو گروه سنی پیش از دبستان و دبستان ، مورد توجه قرار می گیرد.

وی افزود: با توجه به اینکه این گردهمایی، کنگره گفتاردرمانی نیست، لذا انتظار نداریم که اساتید از کارهای انجام شده خود ، گزارش ارائه بدهند، از سویی، این گردهمایی، یک کارگاه آموزشی تخصصی نیست که روش تخصصی خاصی را به ما یاد بدهد.

کریمی با تاکید بر اینکه این گردهمایی، سمپوزیوم تخصصی لکنت است ، اظهارداشت: ما امروز در اینجا گردهم آمدیم که با همفکری یکدیگر بتوانیم به یک مفهوم برسیم و آن مفهوم را در جامعه نهاینه کرده و به یک الگو تبدیل کنیم و محور آن، «درمان مبتنی بر شواهد» است که در دو گروه سنی پیش از دبستان و دبستان، مورد نظر است.

دبیر علمی سمپوزیوم خطاب به شرکت کنندگان تصریح کرد: این تبادل نظر علمی و تخصصی فقط برای امروز نیست ، بلکه امروز و برگزاری این سمپوزیوم تخصصی ، شروعی است که بدانیم چه باید بکنیم و نکات بالینی که در این دو گروه سنی (پیش از دبستان و دبستان ) ارائه می شود را در کلینیک های خود بکار بگیریم.

کریمی افزود: اساتیدی که امروز سخنرانی دارند، از طریق یک گروه تلگرامی، به سئوال های شرکت کنندگان پیرامون موضوع سخنرانی خود ، پاسخ خواهند داد و این تبادل اطلاعات ادامه خواهد داشت.

وی در پایان، ابراز امیدواری کرد که شرکت در این سمپوزیوم بتواند به دانش ما در ارتباط با نیازهای جامعه ، کمک کند.

سمپوزیوم تخصصی «لکنت کودک ایران» به همت انجمن علمی گفتاردرمانی ایران و با حضور متخصصان و کارشناسان گفتاردرمانی در سالن اجتماعات شهید احمدی روشن دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی برگزار شد.