رفع مشکل رقیق شدن بیش از حد خون

خون با ارزش ترین مایع بدن است که هر نوع تغییری در آن می تواند مستقیم بر روی سلامت شما تاثیرگذار باشد. خون عامل تغذیه سلول های بدن است و میزان غلظت آن بسیار مهم است. اگر در روزهای گذشته بی دلیل و ناخودآگاه خونریزی داشته اید به عنوان مثال در حین کار کردن یا بستن کفش هایتان خون دماغ شده اید امکان دارد با مشکل رقیق شدن بیش از حد خون مواجه شده باشید که دلیل آن افت میزان ویتامین انعقاد دهنده خون یعنی ویتامین K می باشد.

ویتامین K نقش بسیار مهمی در ترکیب پروتئین های مربوط به انعقاد خون ایفا می کند و کافی نبودن آن در خون علاوه بر مشکلات دیگر خطر بروز سکته مغزی را نیز بالا می برد. با وجودی که افت میزان این ویتامین در خون چندان شناخته نیست و زیاد در خصوص آن صحبت نمی شود، اما این مشکل تا حدودی شایع است. در این مطلب شما را با علائم افت میزان این ویتامین و در نتیجه رقیق شدن بیش از  اندازه  خون آشنا می کنیم.

ویتامین مسئول انعقاد خون

افرادی که داروی آسنوکومارول مصرف می کنند به خوبی از اهمیت ویتامین K آگاه هستند، چون این ویتامین تضمین کننده انعقاد درست خون است. مصرف ویتامین K برای افرادی که این دارو را مصرف می کنند قدغن است، چون هدف از مصرف این دارو پیشگیری از غلیظ شدن بیش از اندازه خون است. به این ترتیب زمانی که خون بیش از اندازه رقیق باشد احتمال خونریزی غیرقابل کنترل در مواقعی مانند انجام کارهای دندانپزشکی بالا می رود. حتی در موارد امکان بروز سکته مغزی نیز وجود دارد. برای پیشگیری از این خطرات لازم است که میزان کافی ویتامین K جذب شود. خبر خوب اینکه موادغذایی خوبی وجود دارد که حاوی این ویتامین هستند. برای اینکار کافیست بیشتر به سراغ مواد غذایی سبزرنگ بروید.

مشکلات ناشی از رقیق شدن بیش از حد خون

خونریزی

زمانی که خون بیش از اندازه رقیق باشد امکان بروز خونریزی ناخواسته در بدن بالا می برود. به عنوان مثال یک خراش کوچک در حین آشپزی و کارهای دیگر ممکن است بسیار جدی شود چون به دلیل افت میزان ویتامین K در خون کار انعقاد و توقف خونریزی با مشکل مواجه می شود. در این صورت لازم است که حتما میزان ویتامین K خونتان بررسی شود. فراموش نکنید زمانی که پیش دندانپزشکی می روید یا قرار است یک عمل جراحی(حتی عمل کوچک) انجام دهید ممکن است با عوارض جدی مواجه شوید. علاوه براین نباید فراموش کنید که کمبود این ویتامین خطر خونریزی داخلی کمابیش جدی را افزایش می دهد. در هر حال این کمبود خطراتی ایجاد می کند که می تواند برای سلامتی عوارض جدی ایجاد کند و در طولانی مدت مشکل ساز شود.

کبودی

بی خطرترین علامت خونریزی هماتوم یا خونمردگی و کبودی است. این مسئله نشان دهنده تجمع خون ناشی از خونریزی است. بااین حال، بروز زیاد این مشکل می تواند یک مزیت باشد به این معنی که می تواند هشداری در خصوص افت میزان ویتامین K ارائه دهد. افرادی هستند که با کمترین ضربه به شدت کمبود می شوند. افراد دیگری نیز هستند که حتی دلیل کبودی های روی پوست شان را نمی دانند چون به خاطر نمی آورد که چه اتفاقی افتاده و یا با کدام مانع برخورد داشته اند. با این حال کبودی به طور مرتب روی بدن آنها دیده می شود. انجام یک آزمایش خون ساده برای تعیین میزان ویتامین k بدن برای افرادی که از این مشکلات شکایت دارند توصیه می شود. تشخیص زودهنگام افت ویتامین K در خون به راحتی قابل کنترل بوده و علائم به سرعت برطرف می شود.

پورپورا یا لکه های خونریزی زیرپوستی

پورپورا(purpura) یک زخم خونریزی دهنده زیر پوست است که باعث تکثیر لکه های بنفش یا قرمز رنگ در برخی نقاط بدن می شود و دلیل آن تجمع خون در این مناطق است. بر خلاف خونمردگی و کبود، این لکه ها از بین نمی روند. در اغلب مواقع، این لکه ها در قوزک پا ایجاد می شوند. اگر از این سندرم رنج می برید و با وجود مصرف بالای ویتامین K نیز از شر این لکه ها خلاص نمی شوید باید اقداماتی انجام دهید که مانع از تکثیر آنها می شوند. این بیماری به خودی خود بی خطر است اما ممکن است بسیار جدی شده و به بیماری های بسیار جدی تبدیل شود.

تجمع کلسیم بیش از اندازه در مفاصل

ویتامین K مانند یک هدایتگر عمل می کند تا ویتامین D به نقاط مناسبی در بدن برسد. در نتیجه زمانیکه میزان ویتامین K پایین باشد ویتامین D در مناطق نامناسبی مانند مفاصل و غضروف ها تجمع می کند. بعد از این مسئله چه اتفاقی می افتد؟ تجمع کلسیم زیاد در مفاصل حرکت آنها را با مشکل مواجه می سازد در حالیکه دیگر نقاط بدن به دلیل میزان کم کلسیم مود نیاز ضعیف می شوند. اگر کمبود ویتامین K جدی و شدید باشد، دردهای شدید و ضعف عموی در سیستم استخوانی بروز می کند.

نتیجه گیری

هر کدام از این علائم را جدی بگیرید چون با وجودی که اکثر آنها بی خطر است اما در هر حال هشدار محسوب می شود. هشدار نسبت به این موضوع که ممکن است سلامتی در خطر باشد. در نتیجه اگر هر کدام از علائم ذکر شده را در خود سراغ دارید بهتر است با پزشک مشورت کنید و آزمایش خون بدهید.