«نیکی کریمی» با یک پوشش متفاوت +تصاویر

 

 

 

این طراح لباس تصریح کرد: با خط‌کشی و زنانه و مردانه کردن لباس و طراحی خیلی موافق نیستم اما سال‌هاست که به تدریج نوع زندگی‌ طوری شده که به سمت استفاده از لباس‌های راحت باشیم مانند استفاده از شلوار جین توسط کارگران آمریکایی که بعدها به یک مد در جامعه تبدیل شد. درواقع بدون اینکه ما متوجه باشیم؛ استفاده از لباس‌های کاربردی و راحت را وارد زندگی‌ کرده‌ایم.

معتمد درباره کم و کیف جشنواره فیلم فجر نیز گفت: متاسفانه از زمانی که پروسه یک فیلم آغاز می‌شود همه دچار این داستان هستند که جشنواره چه می‌شود و کدام فیلم بهترین است و جایزه می‌گیرد و اصلا از پروسه فیلم‌سازی لذت نمی‌بریم. به‌نظرم اگر به این موضوع فکر نکنیم از پروسه فیلم‌سازی لذت می‌بریم و کارمان را درست و صحیح انجام می‌دهیم حال اگر جایزه‌ای هم بدست آوریم؛ خیلی بهتر است اما من همیشه سعی می‌کنم از پروسه فیلم‌سازی لذت ببرم و تا جایی که فیلم‌نامه امکان داشته باشد؛ بهترین کار را انجام دهم.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به جشنواره مد و لباس که در اواسط اسفند برگزار می‌شود، گفت: معتقدم این جشنواره غیرکاربردی است و راه به جایی نمی‌برد چراکه یک رویکرد تحمیلی در این نوع جشنواره‌ها وجود دارد. در حقیقت قرار است ما چیزی را تبلیغ کنیم و در این تبلیغ بهترین شکل را معرفی کنیم که به نظر من؛ این رویکرد ناموفقی است.

او ادامه داد: متاسفانه تا زمانی که آزادی برای طراح وجود نداشته باشد تا باتوجه به قوانین کشور و جایی که در آن زندگی می‌کند؛ طراحی کند و همچنین مادام که از طراحانی استفاده نشود که دارای خلاقیت هستند، بی‌شک راه به جایی نخواهیم برد و می‌بینیم که هرکسی از راه می‌رسد تبدیل به طراح می‌شود و کاری ارائه می‌دهد که درنهایت بسیار بد و افتضاح است. درواقع این نوع جشنواره‌ها زمانی موفق هستند که در آن از یکسری طراحانی استفاده شود که با خلاقیت‌شان تغییر را در جامعه ایجاد کنند و هیچ نگاه و خط تحمیلی برای آنان وجود نداشته باشد در غیراینصورت جشنواره مد و لباس یک کار تبلیغاتی بدون آینده است.

این طراح لباس با بیان اینکه نمی‌تواند در یک خط تحمیلی کار کند، گفت: اگر طراح آزاد باشد تا طبق قوانین حاکم بر جامعه طراحی کنم؛ قطعا می‌توانم آثار با هویت برگرفته از فرهنگ ایرانی که با اتفاقات کاربردی روز هماهنگ است را شاهد باشم که بی‌شک با استقبال در جامعه نیز مواجه خواهد شد اما تا زمانی که کهنگی و دمده‌گی وجود داشته باشد و همه براساس یک خط تحمیلی پیش روند؛ هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

 

 

این طراح لباس تصریح کرد: با خط‌کشی و زنانه و مردانه کردن لباس و طراحی خیلی موافق نیستم اما سال‌هاست که به تدریج نوع زندگی‌ طوری شده که به سمت استفاده از لباس‌های راحت باشیم مانند استفاده از شلوار جین توسط کارگران آمریکایی که بعدها به یک مد در جامعه تبدیل شد. درواقع بدون اینکه ما متوجه باشیم؛ استفاده از لباس‌های کاربردی و راحت را وارد زندگی‌ کرده‌ایم.

معتمد درباره کم و کیف جشنواره فیلم فجر نیز گفت: متاسفانه از زمانی که پروسه یک فیلم آغاز می‌شود همه دچار این داستان هستند که جشنواره چه می‌شود و کدام فیلم بهترین است و جایزه می‌گیرد و اصلا از پروسه فیلم‌سازی لذت نمی‌بریم. به‌نظرم اگر به این موضوع فکر نکنیم از پروسه فیلم‌سازی لذت می‌بریم و کارمان را درست و صحیح انجام می‌دهیم حال اگر جایزه‌ای هم بدست آوریم؛ خیلی بهتر است اما من همیشه سعی می‌کنم از پروسه فیلم‌سازی لذت ببرم و تا جایی که فیلم‌نامه امکان داشته باشد؛ بهترین کار را انجام دهم.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به جشنواره مد و لباس که در اواسط اسفند برگزار می‌شود، گفت: معتقدم این جشنواره غیرکاربردی است و راه به جایی نمی‌برد چراکه یک رویکرد تحمیلی در این نوع جشنواره‌ها وجود دارد. در حقیقت قرار است ما چیزی را تبلیغ کنیم و در این تبلیغ بهترین شکل را معرفی کنیم که به نظر من؛ این رویکرد ناموفقی است.

او ادامه داد: متاسفانه تا زمانی که آزادی برای طراح وجود نداشته باشد تا باتوجه به قوانین کشور و جایی که در آن زندگی می‌کند؛ طراحی کند و همچنین مادام که از طراحانی استفاده نشود که دارای خلاقیت هستند، بی‌شک راه به جایی نخواهیم برد و می‌بینیم که هرکسی از راه می‌رسد تبدیل به طراح می‌شود و کاری ارائه می‌دهد که درنهایت بسیار بد و افتضاح است. درواقع این نوع جشنواره‌ها زمانی موفق هستند که در آن از یکسری طراحانی استفاده شود که با خلاقیت‌شان تغییر را در جامعه ایجاد کنند و هیچ نگاه و خط تحمیلی برای آنان وجود نداشته باشد در غیراینصورت جشنواره مد و لباس یک کار تبلیغاتی بدون آینده است.

این طراح لباس با بیان اینکه نمی‌تواند در یک خط تحمیلی کار کند، گفت: اگر طراح آزاد باشد تا طبق قوانین حاکم بر جامعه طراحی کنم؛ قطعا می‌توانم آثار با هویت برگرفته از فرهنگ ایرانی که با اتفاقات کاربردی روز هماهنگ است را شاهد باشم که بی‌شک با استقبال در جامعه نیز مواجه خواهد شد اما تا زمانی که کهنگی و دمده‌گی وجود داشته باشد و همه براساس یک خط تحمیلی پیش روند؛ هیچ اتفاقی نمی‌افتد.