شرایط فوتبال بانوان ذوب آهن در این فصل کاملا متفاوت است / مقابل شهرداری بم دنبال سه امتیاز هستیم

سارا سبزواری بازیکن تیم ذوب آهن در گفت گو با خبرنگار خبرگزاری فرتاک ورزشی اظهار داشت؛ امسال شرایط باشگاه ذوب آهن با سالهای گذشته خیلی متفاوت و از طرف باشگاه توجه خیلی خاصی به ورزش بانوان و به خصوص فوتبال شده و از طرف مدیر عامل محترم و سر کار خانم چینسری کلیه امکانات لازم جهت شرکت در مسابقات لیگ برتر فراهم گردیده و امیدوارم با تمرینات و امکانات خوبی که در نظر گرفته شده نتایج قابل توجه در خور نام بزرگ باشگاه ذوب آهن کسب کنیم

بازیکن درخشان گاندو های اصفهانی در پاسخ به این پرسش که رقابت های این فصل و دیدار بعدی در مقابل تیم شهرداری بم را چگونه ارزیابی میکنید،  بیان کرد؛

قطعا با توجه به شرایط کرونا و گروه بندی سخت مسابقات هر مسابقه حساسیت خاص خودش رو داره به خصوص مسابقه در مقابل تیم بسیار خوب و قابل احترام بم که  از بازیکنان بسیار حرفه ای و با تجربه بهره میبره  ولی با توجه به شرایط تیم ما و نفرات خوبی که در اختیار داریم قطعا برای کسب هر سه امتیاز و پیروزی در این مسابقه پا به زمین میزاریم

وی در ادامه افزود؛ قطعا باشگاه بزرگ ذوب آهن و تیم فوتبال بانوان در مرحله اول بدنبال صعود از مرحله  اول در این مسابقات پیش رو و در نهایت جایگاهی در خور  نام باشگاه ریشه دار و قدرتمند ذوب آهن  میباشد.

سبزواری در رابطه با وضعیت و هدف گذاری باشگاه ذوب آهن اظهار داشت؛ با کار ریشه ای و کنار هم قرار دادن بازیکنان جوان و با تجربه محصول آکادمی بانوان باشگاه بدنبال ریشه سازی در فوتبال بانوان همانند فوتبال آقایان هست و مطمئنا سال به سال بهتر وقوی تر با مدیریت عالی وحمایت های همه جانبه  باشگاه  ظاهر خواهیم شد .

فوتبال بانوان نیازمند توجه بیشتر رسانه ها و همچنین سخت افرازهای  بهتر و قدرتمندری هست تا مثل فوتبال آقایون بتونه رشد قابل توجهی داشته باش.

سارا سبزواری در ارتباط با تیم ملی اضافه کرد، هر چه لیگ قوی تر و منظم تری داشته باشیم قطعا تیم ملی قوی تر و بهتری خواهیم داشت و همچنین توجه به تمامی نفرات حاضر در لیگ نه فقط عده ای معدود.

در اخر هم تشکر میکنم از باشگاه ذوب آهن و مدیر عامل محترم و مدیریت محترم ورزش بانوان  که در این پنج ساله حضور در باشگاه  همه جانبه من رو حمایت کردند و میکنند . به امید موفقیت باشگاه خودم باشگاه ذوب آهن همیشه سبز

گفت گو از امید قاسمیان