دانستنی جالب از تحقیقات دانشمندان در مورد گوجه فرنگی|این گوجه فرنگی‌ها حرف می‌زنند

دانشمندان پالس های مختصری از صدای گیاهان تنباکو و گوجه فرنگی را در گلخانه ضبط کرده اند. بررسی های آنان نشان داد ساطع شدن این امواج صوتی اغلب زمانی رخ می داد که گیاهان آبیاری نشده اند یا در برهه های زمانی ای رخ می داد که مقدار زیادی آب از برگ های خود از دست داده بودند.

صداها تقریبا به اندازه یک مکالمه آرام بلند بودند اما اغلب در محدوده ای بین 40 هزار تا 60 هزار هرتز قرار داشتند که برای شنوایی انسان که صرفا تا حدود 20 هزار هرتز را می شنود بسیار بلند به نظر می رسد.

با این وجود، این امواج احتمالا توسط سگ ها که می توانند امواج تا 45 هزار هرتز و یا گربه ها که قادر هستند تا 64 هزار هرتز را بشنوند قابل شنیدن به نظر می رسند. اگرچه خوب است که فکر کنیم گیاهان از طریق صدا برای یکدیگر پیام ارسال می کنند اما ممکن است واقعا این گونه نباشد.

در عوض، ممکن است ایجاد صدا به دلیل تشکیل حباب در ساقه گیاهان در جریان یک فرایند فیزیکی ساده بوده باشد.

گیاهان هر زمان که فتوسنتز می کنند آب برگ های خود را با تبخیر از دست می دهند. گیاهان به ‌جای بالا بردن فعال آب به سمت برگ های شان به شکلی هوشمندانه از روشی که مولکول های آب به یکدیگر می چسبند استفاده می کنند.

آب از ریشه ها در لوله های باریکی که هر کدام با یک ستون ممتد از آب پر شده به سمت بالا انتقال می یابند. همان طور که هر مولکول آب تبخیر می شود مولکول بعدی را به سوی خود کشیده و مولکول بعدی را می کشد و این روند ادامه می یابد و بیش تر شبیه زمانی است که یک نوشیدنی را از طریق نی می مکید.

هنگامی که تبخیر از برگ ها در اواسط روز بیش تر باشد یا در زمانی که گیاه نمی تواند به راحتی از ریشه خود به دلیل خشکی بیش از حد خاک آب دریافت کند ستون آب می تواند شکسته شود. این وضعیت باعث ایجاد یک حباب در لوله می شود.

این وضعیت دقیقا شرایطی است که در آن پالس های اولتراسونیک ساطع می شوند. بنابراین، این بهترین توضیح برای فرآیند رخ داده به نظر می رسد. در واقع، صداهای ناشی از شکستن ستون های آب اغلب ثبت شده و گاهی اوقات برای اندازه گیری تاثیر بدی که گیاهان تحت تاثیر خشکسالی قرار می گیرند مورد استفاده قرار می گیرد.

با این وجود، در اکثر تحقیقات پیشین صورت گرفته از میکروفون های ثابت روی سطح گیاه استفاده شده بود. در مقاله منتشر شده ای پیرامون بررسی صورت گرفته اشاره شده که صداها با میکروفون در فاصله ای از گیاه ضبط می شدند.

این اولین مطالعه ای بود که نشان داد صداهای ایجاد شده تا فاصله پنج متری شنیده می شوند. این بدان معناست که نیز صداهای ایجاد شده می توانند حاوی اطلاعات مفیدی برای گیاهان یا حیوانات دیگر باشند حتی اگر این فرآیند به صورت عمدی رخ نداده باشد.

سایر گیاهان ممکن است با کاهش مصرف آب خود برای مثال از طریق متوقف ساختن فتوسنتز پاسخ دهند. حشرات  نزدیک ممکن است متوجه شوند که صدای گیاه در برابر حمله آسیب پذیر است.

یک دنیای متفاوت

برخی از انسان ها ممکن است گیاهان را منفعل قلمداد کنند. با این وجود، واقعیت ان است که تمام موجودات از هر منبع اطلاعاتی  در دسترس شان استفاده می کنند تا خود را با محیط شان تطبیق دهند. در واقع، نمونه های زیادی از گیاهان وجود دارند که اطلاعات خود را با سایر گیاهان و حیوانات به اشتراک می گذارند. پیش تر مطالعاتی در مورد زبان گیاهان به طور خاص با تمرکز بر ارتباط از طریق رایحه انجام شده بود.

ما می دانیم که گل ها از بو به منظور جذب حشرات برای گرده افشانی آنان استفاده می کنند. زنبورهای عسل حتی می توانند بین الگوهای مختلف رایحه گل تمایز قائل شوند.

هم چنین، بسیاری از گیاهان مواد شیمیایی موجود در هوا را آزاد می کنند که در صورت مواجهه با عامل بیماری زا یا حمله حشرات به همسایگان شان هشدار می دهند. در پاسخ به این هشدار گیاهان ممکن است دفاع خود را فعال کنند برای مثال، سموم و مواد شیمایی با مزه ناخوشایند را آزاد نمایند. حتی نمونه هایی از گیاهانی وجود دارند که از پیام های شیمیایی به منظور احضار زنبورهای انگلی استفاده می کنند که تخم های خود را در داخل کرم ها می گذارند یا شکارچیانی که کنه های تار عنکبوتی را که گیاه را آلوده می ‌کنند می ‌خورند.

با این وجود، تعداد فزاینده ای از شواهد نشان می دهند که گیاهان قادر هستند به صدا پاسخ دهند. گرده گل در برخی از گل ها بر اثر ارتعاشات ناشی از صدای وزوز زنبورهایی که گرده افشان خوبی هستند آزاد می شود. فرکانس های صوتی در محدوده شنوایی انسان برای کُند کردن زمان رسیدن گوجه فرنگی و سرعت بخشیدن  به جوانه زنی و رشد در نهال ماش مشاهده شده است.

نتیحه مطالعه ای نشان داد که ریشه های نخود می توانند با دنبال کردن صدای آب روان راه خود را از طریق یک پیچ و خم ساده پیدا کنند. یافته های تازه نشان داد که نویز یا صدای سفید به نهال‌ های آرابیدوپسیس بدون آب کمک کرد.

تصور این که چگونه جمع آوری اطلاعات در مورد وضعیت موجودات همسایه می تواند به یک سیستم ارتباطی تبدیل شود، دشوار نیست. برای مثال، به نظر می‌رسد که سیگنال ‌های رایحه‌ ای که به گروه‌ هایی از گیاهان کمک می ‌کند تا دفاع خود را هماهنگ کنند به‌عنوان یک راه سریع برای یک شاخه از یک گیاه بزرگ شروع شد تا به گیاه دیگر بگوید تحت حمله قرار گرفته است زیرا ارسال سیگنال از طریق هوا کوتاه ترین مسیر بود.

این امکان وجود دارد که گروه هایی از گیاهان بتوانند از طریق استراق سمع مواد شیمیایی منتشر شده توسط همسایگان شان که به تدریج از طریق تبادل اطلاعات با آنان پدید می‌آید مزیتی به دست آورند. شاید به روشی مشابه گوش دادن به این صداهای تنش آبی بتواند به گیاهان دیگر کمک کند تا با محیط خود سازگار شوند.