بیماری پوستی شایع | درگیری سیستم ایمنی با این بیماری

لوپوس منتشر یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک جزو بیماری‌های خود ایمنی محسوب می‌شود که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافت‌های خود عمل کرده و به‌ آن‌ها آسیب می‌رساند. این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر می‌کند. ولی در نوع پوستی، فقط خود پوست درگیر خواهد شد.

علامتی که لوپوس را از دیگر بیماری‌ها متمایز می‌کند، لکه‌ای شبیه بال پروانه در صورت که بر روی هر دو گونه ایجاد می‌شود، که در بسیاری از موارد لوپوس رخ می‌دهد. برخی افراد از بدو تولد مستعد ابتلا به لوپوس هستند، که توسط عفونت، برخی داروها یا حتی نور خورشید تظاهر پیدا می‌کند. درحالی‌که هیچ درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد، اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.

علائم و نشانه‌های لوپوس

ایجاد درد در مفاصل: اگرچه اغلب، ایجاد راش‌های پوستی اولین نشانه بیماری لوپوس است. اما یکی از مهم‌ترین علائم این بیماری درد عضلات و مفاصل است. درد، تورم و خشکی مفاصل به‌ویژه در صبح یکی از شایع‌ترین علائم لوپوس است.

مفاصل مچ دست، پنجه و انگشتان در این بیماری بیشتر آسیب‌پذیر می‌شوند. آنچه ورم مفاصل و درد را در این بیماری از آرتریت روماتوئید متمایز می‌کند این است که در آرتروز معمولاً درد در هر دو طرف است.

در حالی که در لوپوس درد بیشتر در یک سمت بدن دیده می‌شود و بیشتر بیماران مبتلابه آرتروز میانسال و سالمند هستند، در حالی که لوپوس بیشتر زنان در سنین باروری را تهدید می‌کند. لوپوس مانند آرتروز به‌مرور زمان سبب تغییر شکل مفاصل می‌شود.

ایجاد راش‌های پروانه‌ای در پوست: راش‌های معمول لوپوس روی گونه‌ها و بالای بینی را درگیر می‌کنند. این راش‌ها پروانه مانند بوده و در مقابل نور خورشید حساس می‌باشد.

ایجاد تغییر در ناخن‌ها: راش‌های لوپوسی می‌توانند باعث ایجاد قرمزی در پشت دست و ناخن‌ها شوند. همچنین باعث عدم خون‌رسانی صحیح به ناخن‌ها می‌شود که ابن امر موجب بی‌نظمی در شکل ناخن است. همچنین با ایجاد التهاب در بستر ناخن‌ها باعث ایجاد تورم در این بافت می‌شود.

تب و خستگی: خستگی مزمن یکی از مهم‌ترین نشانه‌های لوپوس است. این خستگی می‌تواند ناشی از کم‌خونی و یا اختلال در عملکرد قلب، ریه، کلیه‌ها و دیگر مشکلاتی باشد که براثر لوپوس به وجود می‌آیند.

تب می‌تواند از علائم عود بیماری باشد. وجود هرگونه تب غیرقابل‌توجیه در بیمار لوپوسی نیاز به بررسی از نظر عود بیماری دارد. همچنین تب ممکن است ناشی از وجود عفونت در بیمار باشد، که خود عفونت نیز می‌تواند باعث عود بیماری گردد.

حساسیت به نور خورشید: بسیاری از مبتلایان به لوپوس به نور آفتاب حساس هستند، به‌طوری‌که با قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دچار راش قرمز رنگ در مناطق در معرض می‌شوند. همچنین نور خورشید می‌تواند ضایعات پوستی را تشدید نماید.

ریزش مو: بیماران لوپوسی معمولاً در زمان فعالیت بیماری دچار ریزش مو می‌شوند. این نوع ریزش مو به‌صورت منتشر است و با کنترل بیماری برطرف می‌شود.

درد در قفسه سینه: التهاب پرده‌های اطراف ریه و قلب می‌تواند منجر به درد قفسه سینه شود، که معمولاً این درد با تنفس و سرفه تشدید می‌شود.

سردرد: درگیری مغز در مبتلایان به لوپوس می‌تواند منجر به بروز سردرد شود. سردرد ناشی از لوپوس معمولاً شدید بوده و با سردردهای قبلی بیمار متفاوت است و به مسکن جواب نمی‌دهد. سردرد می‌تواند به علت میگرن، افسردگی و اضطراب نیز باشد است. توصیه می‌شود درصورتی‌که سردرد جدید یا شدید ایجاد شد، هر چه سریع‌تر به متخصص روماتولوژی مراجعه نمایید، تا بررسی‌های لازم به عمل آید.

چه کسانی به بیماری لوپوس مبتلا می‌شوند

چه کسانی به بیماری لوپوس مبتلا می‌شوند ؟

زنان بیش از مردان درخطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

معمولاً بزرگ‌سالان (از نوجوانی به بعد) به این بیماری مبتلا می‌شوند.

کسانی که در خویشاوندان نزدیک خود فرد مبتلابه لوپوس داشته باشند.

این بیماری در دوقلوها نیز بیشتر دیده‌شده است.

انواع بیماری لوپوس

لوپوس اریتماتوی سیستمیک

رایج‌ترین نوع لوپوس که به‌صورت سیستمیک است و بر سراسر بدن تأثیر می‌گذارد وجدی‌تر از سه دسته‌ی دیگر است. دامنه‌ی علائم آن می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. این نوع لوپوس می‌تواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه‌ها، خون، قلب و یا ترکیبی از این‌ها شود. علائم بیماری به‌طور ناگهانی تغییر می‌کند، در دوره‌ی بهبودی فرد هیچ‌گونه علائمی ندارد ولی در زمان عود بیماری فعال است و علائم ظاهر می‌شود.

لوپوس دیسکوئید یا جلدی

در لوپوس اریتماتوز دیسکوئیدی و یا لوپوس پوستی، علائم تنها روی پوست تأثیر می‌گذارد. ضایعات روی صورت، گردن و پوست سر ظاهر می‌شود. پوست ناحیه‌ی درگیر ممکن است ضخیم و زبر شود یا به‌صورت جای زخم باقی بماند و این ضایعات ممکن است از چند روز تا چند سال باقی بمانند و یا عود کنند.

این نوع لوپوس بر اعضای داخلی بدن تأثیر نمی‌گذارد، اما حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلابه لوپوس دیسکوئید به لوپوس سیستمیک مبتلا می‌شوند، بااین‌حال مشخص نیست که این افراد لوپوس سیستمیک داشته‌اند و فقط علائم بالینی را روی پوست نشان داده یا پیشرفتی از لوپوس دیسکوئید است.

لوپوس تحت حاد جلدی که اشاره به ضایعات پوستی در ناحیه‌هایی از بدن که در معرض آفتاب هستند، دارد، که این ضایعات به‌صورت جای زخم باقی نمی‌مانند.

لوپوس ناشی از دارو

علائم لوپوس سیستمیک در حدود ۱۰ درصد از افراد به دلیل واکنش به برخی از داروها تظاهر پیدا می‌کند، که حدود ۸۰ دارو باعث ایجاد این بیماری می‌شوند و شامل برخی از داروهای ضد تشنج، ضد فشارخون، داروهای تیروئیدی، آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد قارچ‌ها و قرص‌های ضدبارداری خوراکی هستند. لوپوس ناشی از دارو معمولاً پس از قطع مصرف دارو، بهبود پیدا می‌کند. داروهایی که معمولاً با این نوع لوپوس همراه هستند، عبارت‌اند از:

هیدرالازین، داروی ضد فشارخون

پروکائین آمید، داروی آریتمی قلبی

ایزونیازید، آنتی بیوتیک جهت درمان سل

لوپوس نوزادی

بیشتر نوزادان متولدشده از مادران مبتلابه لوپوس سیستمیک سالم هستند، بااین‌حال، در حدود ۱ درصد از نوزادان زنان مبتلابه آنتی‌بادی‌های مربوط به لوپوس، به لوپوس نوزادی مبتلا می‌شوند. این زنان ممکن است علائم لوپوس سیستمیک، سندرم شوگرن داشته باشند و یا هیچ‌گونه علائمی را نشان ندهند. سندرم شوگرن یکی دیگر از بیماری‌های خود ایمنی است که اغلب همراه با لوپوس اتفاق می‌افتد.

علائم کلیدی آن شامل خشکی چشم‌ها و دهان است. نوزادان مبتلابه لوپوس نوزادی در زمان تولد علائمی همچون ضایعات پوستی، مشکلات کبدی و حدود ۱۰ درصد کم‌خونی دارند. ضایعات معمولاً بعد از چند هفته از بین می‌روند، بااین‌حال، برخی از نوزادان دچار نقص مادرزادی قلبی می‌شوند، که در آن قلب نمی‌تواند عمل پمپاژ طبیعی و ریتمیک را تنظیم کند و در این حالت به یک ضربان‌ساز نیاز است و می‌تواند یک وضعیت تهدیدکننده‌ی زندگی باشد.

درمان لوپوس

فعلاً برای بیماری لوپوس درمان کاملی وجود ندارد، اما افراد می‌توانند علائم و عوارض خود را با تغییر سبک زندگی و دارو کنترل کنند. داروهای زیر برای بهبود لوپوس مورداستفاده قرار می‌گیرد.

داروهای ضدالتهاب کورتیکواستروئید

داروهای ضد مالاریا

داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی

داروهای بیولوژیک

در صورت بروز و مشکلات شدیدتر مانند تب و درد مداوم یا خستگی لطفاً به متخصص داخلی یا متخصص روماتولوژی مراجعه کنید تا هرچه سریع‌تر مورد درمان قرار بگیرید.