علائم سکته مغزی خاموش که نباید نادیده بگیرید
چطور سکتههای خفیف میتوانند خطرات بزرگی ایجاد کنند؟
سکته مغزی خاموش، نوعی از سکته مغزی است که علائم آن بسیار خفیف یا گذرا هستند و اغلب توسط فرد نادیده گرفته میشوند. با این حال، این نوع سکته مغزی نیز میتواند آسیبهای جدی به مغز وارد کند و خطر سکتههای مغزی بزرگتر در آینده را افزایش دهد. به همین دلیل، شناخت علائم سکته مغزی خاموش و توجه به آنها بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله به بررسی این علائم و اهمیت تشخیص زودهنگام آن میپردازیم.
سکته مغزی خاموش چیست؟
سکته مغزی خاموش زمانی رخ میدهد که جریان خون به بخشی از مغز به طور موقت مختل شود. این اختلال معمولاً به دلیل انسداد یک رگ خونی کوچک توسط لخته خون یا باریک شدن رگ ناشی از تجمع پلاک رخ میدهد. از آنجا که ناحیه آسیب دیده در مغز کوچک است، علائم معمولاً خفیف یا موقتی هستند و ممکن است فرد حتی متوجه آنها نشود. با این وجود، هر سکته مغزی، حتی نوع خاموش آن، به بافت مغز آسیب میرساند.
چرا سکته مغزی خاموش خطرناک است؟
اگرچه علائم سکته مغزی خاموش ممکن است خفیف باشند، اما این نوع سکته مغزی نشاندهنده وجود مشکل در سیستم عروقی مغز است. نادیده گرفتن سکته مغزی خاموش میتواند منجر به موارد زیر شود:
افزایش خطر سکته مغزی بزرگتر: افرادی که دچار سکته مغزی خاموش شدهاند، بیشتر در معرض خطر سکته مغزی شدیدتر با علائم دائمی قرار دارند.
مشکلات شناختی: سکته مغزی خاموش میتواند باعث مشکلات حافظه، تمرکز و یادگیری شود.
زوال عقل (دمانس): مطالعات نشان دادهاند که سکتههای مغزی خاموش متعدد میتوانند خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهند.
علائم سکته مغزی خاموش:
علائم سکته مغزی خاموش بسیار ظریف و گذرا هستند و ممکن است به راحتی با سایر مشکلات اشتباه گرفته شوند. برخی از این علائم عبارتند از:
ضعف یا بیحسی ناگهانی در یک طرف بدن: این علامت ممکن است فقط برای چند دقیقه طول بکشد و سپس برطرف شود.
مشکلات گفتاری یا درک گفتار: فرد ممکن است به طور موقت در پیدا کردن کلمات مناسب یا درک صحبت دیگران دچار مشکل شود.
مشکلات بینایی: تاری دید، دوبینی یا از دست دادن بینایی موقت در یک یا هر دو چشم.
سرگیجه یا عدم تعادل ناگهانی: این علامت ممکن است با سرگیجههای معمولی اشتباه گرفته شود.
مشکلات حافظه کوتاه مدت: فراموش کردن وقایع اخیر یا مشکل در تمرکز.
تغییرات ناگهانی در خلق و خو یا شخصیت: تحریکپذیری، افسردگی یا اضطراب ناگهانی.
تشخیص سکته مغزی خاموش:
از آنجا که علائم سکته مغزی خاموش بسیار خفیف هستند، تشخیص آن معمولاً با تصویربرداری از مغز (مانند MRI یا CT اسکن) انجام میشود. این تصاویر میتوانند آسیبهای ناشی از سکته مغزی را نشان دهند، حتی اگر فرد علائم واضحی نداشته باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر هر یک از علائم ذکر شده را تجربه کردید، حتی اگر خیلی سریع برطرف شدند، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب میتواند از آسیبهای بیشتر به مغز جلوگیری کند و خطر سکتههای مغزی بزرگتر را کاهش دهد.
پیشگیری از سکته مغزی:
با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی میتوان خطر سکته مغزی، از جمله سکته مغزی خاموش را کاهش داد:
کنترل فشار خون: فشار خون بالا یکی از عوامل اصلی خطر سکته مغزی است.
کنترل کلسترول: کلسترول بالا میتواند منجر به تشکیل پلاک در عروق خونی شود.
ترک سیگار: سیگار کشیدن خطر سکته مغزی را به طور چشمگیری افزایش میدهد.
فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم به بهبود سلامت قلب و عروق کمک میکند.
تغذیه سالم: رژیم غذایی سرشار از میوه، سبزیجات و غلات کامل و کم چرب برای سلامت قلب و عروق مفید است.
کنترل دیابت: دیابت نیز یکی از عوامل خطر سکته مغزی است.
سکته مغزی خاموش، گرچه بدون علامت یا با علائم خفیف است، اما نباید نادیده گرفته شود. شناخت علائم، مراجعه به موقع به پزشک و انجام اقدامات پیشگیرانه میتواند از آسیبهای جدی به مغز و خطر سکتههای مغزی بزرگتر جلوگیری کند. به یاد داشته باشید که زمان در درمان سکته مغزی بسیار مهم است.