میگو بخورید آلزایمر نگیرید!

میگو این غذای لذیذ دریای سرشار از امگا 3 می باشد که به شدت برای فعالیت های مغزی مفید است. با مصرف هفتگی میگو از اختلال حواس و آلزایمر در سنین پیری جلوگیری کنید. در این مقاله بیشتر درمورد خواص میگو اطلاعات کسب کنید.

حاوی مواد مغذی ضروری است

میگو به‌غیر از پروتئین حاوی مقدار قابل‌توجهی مواد مغذی است. ۱۲ گرم میگوی بخارپز بیش از ۱۰۰ درصد از نیاز روزانه‌ی بدن به سلنیوم، بیش از ۷۵ درصد از نیاز روزانه به ویتامین B12، بیش از ۵۰ درصد از فسفر و بیش از ۳۰ درصد از کولین، مس و یُد موردنیاز روزانه را فراهم می‌کند.

ما معمولا پروتئین‌های حیوانی را به‌عنوان منابع آنتی اکسیدان درنظر نمی‌گیریم اما میگو دارای دو نوع آنتی‌اکسیدان است. سلنیوم علاوه بر آنکه یک ماده‌ی معدنی مفید برای افزایش ایمنی بدن و عملکرد بهتر غده‌ی تیروئید است، یک آنتی‌اکسیدان مهم نیز به‌شمار می‌آید که به مبارزه با ذرات زیان‌آوری به نام رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند. رادیکال‌های آزاد به DNA و غشاهای سلولی آسیب می‌رسانند که این مسئله به پیری زودرس و بیماری منجر می‌شود. آنتی‌اکسیدان دیگر موجود در میگو، آستاکسانتین نام دارد. ثابت شده است این آنتی‌اکسیدان که رنگدانه‌ی رنگ اولیه‌ی میگو را فراهم می‌کند، به کاهش التهاب که یکی از عوامل مهم در پیری و ابتلا به بیماری است، کمک می‌کند.

کم‌کالری است

یکی از خواص میگو این است که این خوراکی جزو غذاهای کم کالری است. یک میگوی متوسط حدود ۷ کالری دارد، یعنی ۱۲ عدد از آن کمتر از ۸۵ کالری دارد؛ تقریبا ۱۵ کالری کمتر از یک سینه‌ی مرغ ۸۵ گرمی. یک میگوی جامبو (نوعی میگو که معمولا در کوکتل میگو سرو می‌شود) حدود ۱۴ کالری و یک قاشق چای‌خوری از سس کوکتل ۵ کالری دارد، بنابراین ۳ عدد میگوی جامبو، هرکدام با یک قاشق چای‌خوری سس کوکتل به‌عنوان پیش‌غذا، در کل ۶۰ کالری دارد؛ یعنی ۱۰ کالری کمتر از یک سوسیس انگشتی و ۲۰ کالری کمتر از دو عدد مینی امپانادا (گوشت یا میوه‌ی خردشده که در لایه‌ای از خمیر می‌پیچند و سرو می‌کنند) یا دو عدد مینی پای کیش (خوراک پنیر، گوشت و اسفناج که در لایه‌ای از خمیر ماکارونی پیچیده و طبخ می‌شود).

ضد آلزایمر

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه 380 میلی‌گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می‌کند و با خوردن هفته‌ای 2 تا 3 بار میگو، این مقدار اسید چرب به بدن خواهد رسید.

ضد کم‌خونی

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.

ضد فشارخون

میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا 3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می‌کند. البته توصیه می‌شود این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ شود، در این صورت به گزینه‌ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می‌رساند و باعث افزایش وزن می‌شود که خود از عوامل بروز فشارخون است.

میگو را کبابی کنید

بهترین روش طبخ میگو آن است که به جای سوخاری کردن در روغن آن را بخارپز یا کبابی کنید و به همراه آب نارنج، آبلیمو و سبزیجات خام یا بخارپز که فیبر بالایی دارد، میل کنید. کودکان بعد از یک سالگی می توانند میگو بخورند، اما نکته مهم مربوط به آلرژی زا بودن میگوست که سبب تشدید علائم حساسیت می شود.

تفاوت شاه میگو با سایر میگوها چیست؟

شاه میگو یا همان لابستر، از نظر علم دامپزشکی، نوعی میگو نیست بلکه از انواع خرچنگ ها به شمار می رود که بخش خوراکی شاه میگو، دم آن است. لابستر معمولا به وسیله دام (و نه تور صید میگو)، صید می شود. این موجود را می توان بعد از صید به مدت طولانی در ظرفی از آب دریا یا آبی شبیه به ترکیب آب دریا نگهداری کرد. ضمن اینکه لابستر در دمای ۴ ۲ درجه سانتی گراد و رطوبت مناسب تا ۳ هفته هم زنده می ماند. به همین دلیل هم در بخشی از غرفه های صید ماهی، لابستر را زنده می فروشند. شاه میگو، یکی از گران ترین غذاهای دریایی در دنیا است و در بسیاری از کشورها جزو غذاهای اشرافی محسوب می شود. پختن لابستر زنده، اثری در کیفیت آن ندارد و به همین دلیل کشتن آن قبل از پختن ضروری نیست. اگر ضرورتی برای کشتن این موجود احساس شود، رایج ترین روش پخت، غوطه ور کردن آن در آب جوش است و آب مورد استفاده نیز باید دارای ۲ تا ۳ درصد نمک باشد و لابسترها، از زمان به جوش آمدن آب، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در آن قرار داده شوند. اما ذکر این نکته ضروری است که برخی از مراجع تقلید خوردن شاه میگو را حرام می دانند.

فساد میگو

میگوها معمولا در دریا توسط تورهای ترال Trawl از کف دریا و در زمان طولانی صید می شود ، طولانی بودن زمان تورکشی موجب خواهد شد که رسوبات همراه تور به سطح آب کشیده شوند و میگوها آلودگی زیادی داشته باشند که در این صورت اگر میگو در شرایطی قرار گیرد که محیط برای رشد و تکثیر میکرو ارکانیسم فراهم باشد .

میکروارگانیسم ها سریعا تکثیر می یابند و در چنین حالتی چون میگو نسبت به فساد حساس است در صورت وجود آلودگی زیاد در مدت کوتاه فاس خواهد شد. در روش تشخیص مقایسه ای میگوی سالم و فاسد موارد زیر از اهمیت برخوردار است.

۱ـ بو

در میگوی سالم مخصوص میگو استشمام می شود در حالی که در میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن استشمام می شود.

۲ـ رنگ

رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق می کند . در میگوی پرورشی که از گونه سفید هندی است ، رنگ پوسته سبز زیتونی است . در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیج فارس است رنگ پوست صورتی روشن است . در میگو سر تیز ، رنگ سفید و در میگوی سبز تیره رنگ است .