درمان نزدیک‌بینی با استفاده از دارو

محققان دانشگاه کلمبیا در نیویورک آمریکا، متوجه شده‌اند که ژن‌ها و مسیرهای ارسال علائم سلولی مختلف،‌ در ایجاد نزدیک‌بینی یا دوربینی، اثر دارند.

متخصصان پیش از این، بر این فرض بودند که «تغییرات وارونه» در یک ژن و مسیر ارسال علایم مربوط به آن، وضعیت دید چشم‌ها را پس از تولد، مشخص می‌کند. اما اکنون این محققان، تغییرات ژنتیکی را مسئول نزدیک و دوربینی می‌دانند.

در نزدیک‌بینی، چشم به جای اینکه دقیقا روی شبکیه متمرکز شود، در مقابل آن فوکوس می‌کند. بنابه گفته سازمان جهانی بهداشت، ابتلا به نزدیک‌بینی در جهان به شدت شیوع پیدا کرده است و این مشکل با بیماری‌‌های جدی چشم مانند آب‌مروارید، صدمه به شبکیه و آب‌سیاه همراه شده است. بنابر بررسی‌ها، تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۵۰، ‌حداقل نیمی از جمعیت دنیا، به نزدیک‌بینی مبتلا شوند و این مشکل در میان بیماری‌های دیگر، جایگاه پنجم را به خود اختصاص دهد. زمانی‌که به طول کره چشم، افزوده می‌شود، فرد دچار نزدیک‌بینی می‌شود و کوتاه‌تر شدن آن، دوربینی به وجود می‌آورد.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد، ژن‌ها و عوامل محیطی، مانند گذراندن زمان کمی در فضای باز یا مطالعه زیاد و استفاده از کامپیوتر، می‌توانند خطر ابتلا به نزدیک‌بینی را افزایش دهند.

محققان دانشگاه کلمبیا با بررسی و مقایسه وضعیت چشم افراد دوربین و نزدیک‌بین، متوجه شدند که فعالیت یا سرکوب مسیرهای مشخص ارسال علائم، موجب نزدیک‌بینی یا دوربینی فرد می‌شود. این محققان حدود ۲۹ ژن یافتند که در ارسال علایم، تغییراتی به وجود می‌آورند. در ضمن، این ژن‌ها در افرادی که به نزدیک‌بینی مبتلا شده‌اند، در یک منطقه کروموزومی قرار دارند.

 تشخیص دقیق مسیرهای ارسال علائم و ژن‌های مسئول آن، چارچوبی به وجود می‌آورد که به وسیله آن محققان تشخیص می‌دهند با چه داروهایی می‌توانند این مسیرها را کنترل و نزدیک‌بینی افراد را درمان کنند. محققان کلمبیا معتقدند می‌توانند در آینده‌ای نه چندان دور داروهای مورد نیاز را تولید کنند و درمان نزدیک‌بینی را با موفقیت انجام دهند.