تاثیر مواد مغذی موجود در انگور برای بهبود شرایط مختلف

انگور در رنگ های سبز، قرمز، بنفش، سیاه و … موجود است. قدمت انگور به ۸۰۰۰ سال پیش برمی گردد، این میوه ۸۰۰۰ سال پیش برای اولین بار در خاورمیانه کشت شد.

 رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات با کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف از جمله بیماری های قلبی، دیابت، سرطان و چاقی مرتبط است. مانند سایر میوه ها و سبزیجات، انگور منبع خوبی از فیبر و آب است.

اگرچه برای تأیید برخی از فواید انگور تحقیقات بیشتری لازم است، اما آنتی اکسیدان ها و سایر مواد مغذی موجود در انگور این میوه را به یک میوه با ارزش غذایی بالا تبدیل می کند.

در ادامه تاثیر مواد مغذی موجود در انگور برای بهبود شرایط مختلف را بررسی می کنیم:

    انگور و سرطان

انگور حاوی آنتی اکسیدان های قدرتمندی است که به پلی فنول معروف هستند. یکی از این آنتی اکسیدان ها رسوراترول (Resveratrol) است. این ماده در پوست انگورهای قرمز یافت می شود.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که رسوراترول می تواند قادر به کندی یا جلوگیری از رشد تومورها در لنف، کبد، معده، پستان، روده بزرگ، سرطان پوست و سرطان خون باشد.

رسوراترول در شراب قرمز هم وجود دارد. در مطالعات اندکی ارتباط بین شراب قرمز و خطر سرطان در انسان بررسی شده است، اما جالب است بدانید که نتایج مطالعات حاکی از این است که مصرف زیاد الکل به طور مداوم می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

یکی دیگر از ضد التهاب های طبیعی موجود در انگور، فلاونوئید کوئرستین است. مطالعات نشان داده اند که این ضدالتهاب نیز می تواند در جلوگیری یا کند شدن رشد سرطان تاثیرگذار باشد.

    سلامت قلب با مصرف انگور

مطالعات حیوانی نشان می دهد که کوئرستین و رسوراترول می توانند خطر آترواسکلروز یا تصلب شرایین را کاهش داده و از آسیب های ناشی از لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول “بد” محافظت کنند.

این مطالعات عمدتا از دوزهای بالاتر این فلاونوئیدها که معمولا توسط انسان‌ها مصرف می ‌شوند، استفاده کرده اند.

تصور می شود که پلی فنول های موجود در انگور، از جمله رسوراترول دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی، کاهش دهنده چربی و ضد التهابی هستند که همه این ویژگی ها می تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی (CVD) نیز موثر باشند. این پنی فنول ها با جلوگیری از ایجاد پلاکت، کاهش فشار خون و خطر ضربان قلب نامنظم به این هدف دست می یابند.

انگور حاوی فیبر و پتاسیم است و هر دو این مواد مغذی از سلامت قلب حمایت می کنند. انجمن قلب آمریکا (AHA) افزایش مصرف پتاسیم را ضمن کاهش مصرف سدیم برای بهبود فشار خون و سلامت قلب و عروق توصیه می کند.

بررسی داده ها و اطلاعات مربوط به ۱۲۲۶۷ بزرگسال آمریکایی نشان داد که هرچه افراد سدیم بیشتری نسبت به میزان پتاسیم مصرف کنند، با افزایش خطر مرگ ومیر همراه خواهند بود.

مصرف زیاد پتاسیم با کاهش خطر سکته مغزی، محافظت در برابر از دست دادن توده عضلانی و حفظ تراکم مواد معدنی استخوان همراه بوده است.

    انگور و فشار خون

افزایش مصرف پتاسیم می تواند اثرات منفی مصرف بیش از حد سدیم در رژیم غذایی را کاهش دهد. انگور حاوی پتاسیم بسیار زیادی است. محتوای زیاد پتاسیم موجود در انگور می تواند نشانگر این باشد که این میوه قادر است اثرات سدیم را در افرادی که فشار خون دارند، کاهش دهد.

انگور منبع خوبی از فیبر است. فیبر یکی دیگر از مواد مغذی است که برای سلامت سیستم قلبی و عروقی و فشار خون بسیار مهم است.

    انگور و یبوست

همانطور که در قسمت بالا هم گفتیم، انگور حاوی مقادیر زیادی فیبر و آب است. هر دو این ها می ‌توانند به فرد کمک کنند تا هیدراته بماند، حرکات روده را منظم نگه دارند و خطر یبوست را کاهش دهند.

    انگور و آلرژی

برخی معتقدند که به لطف اثرات ضد التهابی کورستین موجود در انگور، مصرف این میوه خوشمزه می تواند به کاهش علائم آلرژی از جمله آبریزش بینی، آبریزش چشم و کهیر کمک کند. با این حال، هنوز هیچ مطالعه انسانی برای اثبات این نظریه انجام نشده است.

    انگور و دیابت

در سال ۲۰۱۳، نتایج یک مطالعه منتشر شده در BMJ نشان داد که مصرف برخی از میوه های خاص می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در بزرگسالان کاهش دهند.

در این مطالعه که شامل ۱۸۷۳۸۲ شرکت کننده بود و ۲۲ سال به طول انجامید، ۶.۵ درصد از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت بودند.

با این حال، افرادی که سه وعده در هفته، زغال اخته، انگور، مویز، سیب یا گلابی مصرف کرده بودند، در مقایسه با افرادی که این میوه ها را مصرف نکرده بودند، شاهد کاهش ۷ درصدی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بودند.

سطح نسبتاً زیاد قند موجود در انگور باعث می شود که برای برخی از افراد این سوال پیش بیاید که “آیا مصرف انگور برای بیماران مبتلا به دیابت ایمن است یا خیر؟” انجمن دیابت آمریکا مردم را تا زمانی به مصرف انگور و میوه های دیگر ترغیب می کند که میزان کربوهیدرات آنها به عنوان بخشی از برنامه غذایی شان شمرده شود.

    نوروپاتی و رتینوپاتی دیابتی

برخی از مطالعات نشان داده اند که پنی فنول رسوراترول موجود در انگور می تواند در برابر نوروپاتی دیابتی، شرایطی که بر عملکرد عصبی فرد تأثیر می گذارد، از فرد محافظت کند. دانشمندان معتقدند که این قابلیت ممکن است ناشی از اثرات محافظت عصبی این ترکیب باشد.

مطالعات حیوانی نیز حاکی از آنند که رسوراترول ممکن است در برابر رتینوپاتی، شرایطی که می تواند به شدت بر روی بینایی فرد تأثیر بگذارد، از بدن محافظت کند.

    سلامت چشم با مصرف انگور

انگور حاوی آنتی اکسیدان های لوتئین و زآگزانتین است که می توانند به حفظ سلامت چشم کمک کنند. تصور می شود که این آنتی اکسیدان ها مولکول های ناپایدار موسوم به رادیکال های آزاد را خنثی می کنند. به این ترتیب، آنها می توانند استرس اکسیداتیو و آسیب به شبکیه را کاهش داده و از بروز آب مروارید و سایر بیماری های مرتبط با چشم جلوگیری کنند.

آزمایشات آزمایشگاهی نشان داده اند که رسوراترول ممکن است در برابر مشکلات مختلف چشم از جمله دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، گلوکوم، آب مروارید و موارد دیگر محافظت کند. با این حال، هنوز مشخص نیست که چگونه این اتفاق می افتد و چگونه می تواند برای انسان مفید باشد.

    انگور و آکنه

نتایج یک مطالعه آزمایشگاهی که در مجله Dermatology and Therapy منتشر شده است نشان می دهد که رسوراترول می تواند برای درمان آکنه موثر باشد، بخصوص اگر به عنوان یک درمان موضعی با بنزوئیل پراکسید استفاده شود.

سایر موارد

سایر مواردی که رسوراترول می تواند به بهبود آن ها کمک کند عبارتند از:

    بیماری آلزایمر

    کنترل قند خون

    آرتروز

    تقویت سیستم ایمنی بدن

طبق اطلاعات وزارت کشاورزی آمریکا (USDA)، یک فنجان انگور قرمز یا سبز با وزن حدود ۱۵۱ گرم حاوی مواد مغذی زیر است:

    ۱۰۴ کیلو کالری

    ۰۹ گرم پروتئین

    ۲۴ گرم چربی

    ۳۳ گرم کربوهیدرات

    ۴ گرم فیبر

    ۲۸۸ میلی گرم پتاسیم

    ۱۵ میلی گرم کلسیم

    ۵۴ میلی گرم آهن

    ۱۱ میلی گرم منیزیم

    ۳۰ میلی گرم فسفر

    ۳ میلی گرم سدیم

    ۰.۱۱ میلی گرم روی

    ۸ میلی گرم ویتامین C

    ۲۲ میکروگرم ویتامین K

    ۳ میکروگرم فولات

انگور همچنین حاوی ویتامین های گروه B و A است و از نظر میزان آب نیز غنی است. یک فنجان انگور حاوی بیش از ۱۲۱ گرم آب است.

از نظر آنتی اکسیدان های موجود، انگور سرشار از لوتئین و زآگزانتین است. پوست انگور قرمز حاوی رسوراترول فیتوشیمیایی است که به نظر می رسد در برابر چندین بیماری مزمن از بدن محافظت می کند.

فلاونوئیدهای میریستین و کوئرستین نیز در انگور یافت می شوند. این ها برای مقابله با تشکیل رادیکال آزاد مضر به بدن کمک می کنند.

دستورالعمل ها:

در اینجا چند نکته مفید برای ترکیب بیشتر انگور در رژیم غذایی آورده شده است:

    انگورها را به نصف خرد کنید و آن ها را به سالاد مرغ اضافه کنید.

    با انگورهای تازه، آناناس، هلو و توت فرنگی خرد شده یک اسموتی میوه درست کنید.

    انگور را فریز کنید و سپس آن را به عنوان میان وعده یا دسر در یک روز گرم میل کنید.

    یک فنجان انگور تازه به عنوان یک میان وعده مقوی میل کنید.

خطرات و عوارض جانبی انگور

گروهی که به عنوان کارگروه محیط زیست (EWG) شناخته می شود هر ساله لیستی از میوه ها و سبزیجات با بالاترین میزان باقی مانده سموم دفع آفات، موسوم به Dirty Dozen تهیه می کند. در حال حاضر انگور در رده هشتم این لیست قرار دارد. خرید انگور ارگانیک می تواند خطر قرار گرفتن در معرض آفت کش ها را کاهش دهد.

بتا بلاکرها داروهایی هستند که معمولاً برای بیماری های قلبی تجویز می شوند. آنها می توانند باعث افزایش سطح پتاسیم در خون شوند. افرادی که از مسدود کننده های بتا استفاده می کنند، باید غذاهایی را که از نظر میزان پتاسیم بالا هستند را در حد اعتدال مصرف کنند.

افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند، باید قبل از مصرف مقادیر زیادی انگور، با پزشک خود صحبت کنند، زیرا رسوراترول ممکن است به روشی مشابه با ویتامین K اثر ضد انعقادی این داروها را افزایش دهد. وارفارین یا کومادین، رقیق کننده های محبوب هستند.

مصرف زیاد پتاسیم می تواند برای کسانی که کلیه های آنها عملکرد مطلوبی ندارند، مضر باشد. اگر کلیه ها نتوانند پتاسیم اضافی را از خون خارج کنند، این می تواند کشنده باشد.