این دسته از افراد نباید اصلا "ژله" بخورند!

البته اگر ژله از آبمیوه و یا اجزای آبمیوه تهیه شده باشد به دلیل آنتی اکسیدان‌های موجود در میوه‌ها به‌خصوص میوه‌های رنگی می‌تواند اثرات سلامتی بخشی را برای قلب داشته باشد ولی متاسفانه در تهیه و تولید اکثر ژله‌ها به جای استفاده از آبمیوه‌ها و میوه‌ها از طعم دهنده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند بنابراین اگر افراد به صورت مداوم از ژله استفاده کنند این طعم دهنده‌های مصنوعی و رنگ‌های مصنوعی، می‌توانند عوارض آلرژی زا برای بدن داشته باشند، لذا بخصوص افرادی که در معرض ابتلا به آلرژی هستند نباید از این ماده استفاده کنند. مصرف ژله برای افراد بیش فعال بخصوص کودکان بیش فعال ممنوع است. همچنین افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز نباید ژله مصرف کنند. همچنین ژله برای افرادی که دارای مشکلات گوارشی هستند مضر است. در مجموع مصرف ژله در کودکان زیر سه سال به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

با توجه به اینکه ۵۰ درصد ژله را شکر تشکیل می‌دهد اندیس گلایسمی‌ خیلی بالایی دارد که برای بیماران مبتلا به دیابت بسیار مضر است اما اگر از فرکتوز در تهیه ژله استفاده شود اندیس گلایسمی‌آن پایین است و لذا مصرف آن به صورت هرازگاهی مشکلی ایجاد نمی‌کند. با توجه به قند و شکر و فروکتوز موجود در ژله مصرف مداوم آن باعث افزایش وزن، چاقی و بیماری‌های قلبی و دیابت نوع دو می‌شود به همین دلیل با توجه به ترکیبات ژله نباید مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه افراد برای تنوع بخواهند هرازگاهی از این ماده استفاده کنند یا افرادی که سوء تغذیه دارند و حتی نمی‌توانند منابع حاوی کالری را دریافت کنند می‌توانند از این ماده استفاده کنند اما باید سعی کنند از ژله‌هایی استفاده کنند که از آبمیوه و میوه‌های طبیعی تهیه شده باشند.

متاسفانه افراد ژله را با ژلاتین اشتباه می‌گیرند خواصی که برای استخوان‌ها مطرح می‌شود مربوط به ژلاتین است. ژلاتین یک پروتئین است که از استخوان دام‌ها گرفته می‌شود و در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد ولی ژله به هیچ وجه خاصیت ژلاتین را ندارد. افراد می‌توانند ژلاتین را از داروخانه‌ها که به صورت پودر یا ورق به فروش می‌رسد، تهیه کنند بخصوص افرادی که غذاهای گوشتی استفاده نمی‌کنند می‌توانند از ژلاتین به عنوان یک منبع پروتئین(آنهم نه پروتئین کامل) از ژلاتین در خوراک‌ها و سوپ‌ها استفاده کنند.