نوشیدن آب لوله کشی بهتر است یا آب درون بطری؟

دانشمندان با استفاده از روشی که اخیراً اختراع شده است، به‌طور متوسط ۲۴۰ هزار قطعه پلاستیک قابل شناسایی در هر لیتر آب را در برندهای معروف این محصولات و بین ۱۰ تا ۱۰۰ برابر بیشتر از تخمین‌های قبلی شمارش کردند که نگرانی‌های بالقوه سلامتی را افزایش داد و به مطالعه بیشتر نیاز دارد.

استادیار پژوهشی ژئوشیمی در دانشگاه کلمبیا و یکی از نویسندگان این مقاله به خبرگزاری فرانسه گفت: اگر مردم نگران نانوپلاستیک‌ها در آب درون بطری هستند، منطقی است که جایگزین‌هایی مانند آب لوله‌کشی را در نظر بگیرند.

در سال‌های اخیر توجه جهانی به میکروپلاستیک‌ها شده است که از منابع بزرگتر پلاستیک جدا می‌شوند و اکنون در همه جا از یخ‌های قطبی گرفته تا قله‌های کوه یافت می‌شوند، در اکوسیستم‌ها موج می‌زنند و به آب آشامیدنی و غذا راه پیدا می‌کنند.

در حالی که میکروپلاستیک‌ها کمتر از پنج میلی‌متر هستند، نانوپلاستیک‌ها به‌عنوان ذرات زیر یک میکرومتر یا یک میلیاردم متر تعریف می‌شوند و بسیار کوچک هستند که می‌توانند از دستگاه گوارش و ریه‌ها عبور کرده و مستقیماً وارد جریان خون شوند و از آنجا به اندام‌ها از جمله مغز و قلب برسند. آنها همچنین می‌توانند از جفت به بدن نوزادان متولد نشده منتقل شوند.

تحقیقات محدودی در مورد تأثیر آنها بر اکوسیستم و سلامت انسان وجود دارد، اگرچه برخی از مطالعات آزمایشگاهی اولیه آنها را با اثرات سمی، ازجمله ناهنجاری‌های تولید مثلی و مشکلات معده مرتبط دانسته‌اند.

تمام آب‌های بطری مورد آزمایش حاوی نانوپلاستیک بودند و نتایج نشان داد بین ۱۱۰ هزار تا ۳۷۰ هزار ذره در لیتر آب بطری‌ها وجود دارند که ۹۰ درصد آن نانوپلاستیک و بقیه میکروپلاستیک بودند.

در مرحله بعد، این گروه امیدوار است که آب لوله کشی را که حاوی میکروپلاستیک است، هر چند در سطوح بسیار پایین‌تر، بررسی کند.