این ستاره کم‌نظیر لیگ نمی‌تواند پرسپولیسی شود!

 از روزهای پایانی لیگ برتر چهاردهم بیش از دو سال می‌گذرد اما انگار همین دیروز بود که پیام صادقیان در ورزشگاه تختی تهران به جای آن که کنار سرخپوشان داخل زمین باشد، در پارکینگ ورزشگاه مقابل عکاسان و خبرنگاران ایستاد و گفت: «همین الان به شما می‌گویم، پیام صادقیان از رفتن از پرسپولیس ضرر نمی‌کند، دو هفته دیگر با یک تیم در اروپا قرارداد می‌بندم که باورش برای همه سخت است!»

از تیمی در اروپا که پیام می‌خواست دو هفته بعد از جنجال روی نیمکت پرسپولیس (همان جنجالی که منجر شد کریم باقری سرش فریاد بکشد و برانکو در حمایت از کریم، پیام را از تیم کنار بگذارد) به آن ملحق شود، تا تیمی به نام ماشین‌سازی در تبریز، کیلومترها و کیفیت‌ها (!) فاصله بود اما پیام با همان سرعتی که مسیر پیشرفت را طی کرد، در جاده سقوط پیش رفت و از پرسپولیس و تیم ملی به نفت، صبا و در نهایت ماشین‌سازی تبریز رسید و حالا می‌کوشد به هر طریقی شده به پرسپولیس برگردد.

پیام نمونه یک استعداد تلف ‌شده در فوتبال ایران است. استعدادی که اگر درست هدایت می‌شد، حالا علی کریمی نه اما لااقل یک محسن مسلمان یا سروش رفیعی دیگر به فوتبال ما می‌داد. پیام صادقیان در ذوب‌آهن یک پدیده ناب بود، یک کشف دلپذیر، یک شگفتی لذت‌بخش... بازیکنی که با خلاقیت باورنکردنی، استارت‌های انفجاری و پاس‌های ناگهانی، هر حریفی را به شکست نزدیک می‌کرد! اما حالا آن که به شکست نزدیک شده، خودش است.

همان‌طور که در رشد این پدیده خیلی‌ها نقش داشتند، در افول ستاره او هم خیلی‌ها نقش بازی کردند. از آنها که این بره را در گله پر از گرگ تهران رها کردند تا آنها که از فوتبال به سمت اتل، متل، تتل، هُلش دادند و البته خودش که به قول شاعر؛ «با هر که می‌شد، هرچه می‌شد را امتحان کرد!» پیام صادقیان می‌توانست از پرسپولیس به اروپا برود اما انتخاب‌های غلط، اشتباه پشت اشتباه، او را ابتدا از پرسپولیس به نفت، سپس از نفت به صبا و در نهایت از صبا به ماشین‌سازی فرستاد و حالا پیام دست و پا می‌زند که به پرسپولیس برگردد.  

نزدیکان باشگاه پرسپولیس می‌گویند صادقیان واسطه فرستاده و اعلام آمادگی کرده بدون هیچ شرط و شروطی با پرسپولیس قرارداد بلندمدت ببندد. او حتی به برانکو هم پیغام داده یک فرصت دیگر به او بدهد و گفته حتی اگر یک فصل کامل روی نیمکت بماند، اعتراض نمی‌کند اما فعلاً تمام واکنش‌ها به درخواست صادقیان منفی بوده است.

آخرین تیر ترکش پیام، آقاکریم است. همان که دو سال پیش وقتی به او گفت: «نیشت را ببند و بشین روی نیمکت» اگر پیام به جای چشم گفتن، به او نمی‌گفت: «من که کاری نکردم آقاکریم، چرا گیر می‌دی؟ همه خندیدن!» الان شاید هنوز در پرسپولیس بازی می‌کرد.

می‌گویند صادقیان امیدوار است با پادرمیانی کریم باقری، از سوی باشگاه و برانکو مورد عفو قرار بگیرد و به پرسپولیس برگردد. فعلاً تمام راه‌ها به روی پیام بسته است. آیا برای او در این ناامیدی مطلق که برانکو می‌گوید حتی اگر سروش رفیعی هم برود، جایی برای صادقیان ندارد، روزنه امید پیدا می‌شود؟! فعلاً پاسخ منفی است و پیام گرفتار هجوم بی‌رحم بن‌بست‌هاست.