کندن پوست این میوه ها اشتباه بزرگی است

توصیه می‌شود چنین پوست‌هایی را به‌نوعی در رژیم غذایی خود بگنجانید. برای مثال، می‌توانید آنها را خشک‌کنید و به‌صورت پودر درآورید یا شور بیندازید.

میوه هایی که باید با پوست خورد

بررسی و توصیف ویژگی پوست میوه‌های مرسوم می‌تواند روشن‌کننده این حقیقت باشد که دور ریختن پوست میوه‌ها کار عاقلانه‌ای نیست:

میوه های سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها

 اغلب اوقات به ما توصیه می‌شود که میوه‌های رنگی بخوریم. رنگ‌دانه‌های رنگ‌دهنده پوست میوه‌ها باعث افزایش ارزش غذایی پوست میوه‌ها هم می‌شوند، به‌طوری‌که پوست میوه‌ها در مقایسه با گوشت میوه‌ها حاوی آنتی‌اکسیدان بیشتری است. تاحدودی می‌توان گفت که پوست‌های تیره‌تر مانند بنفش یا آبی سرشار از «گلیکوزیدهای آنتوسیانین» هستند، درحالی‌که پوست‌های زرد حاوی «کاروتن‌ها» و رنگ‌دانه‌های «لوتیین» هستند. برای مثال، می‌توان به میوه‌هایی همچون بلوبری، انگورها، هویج و کیوی اشاره کرد.

منابع خوب فیبر

 پوست میوه‌ها منبع خوبی از فیبرهای حل‌نشدنی است. این نوع از فیبرها حرکات روده‌ها را تنظیم و از یبوست جلوگیری می‌کنند. پوست بسیاری از میوه‌ها سرشار از «پکتین» هستند که یک فیبر حل‌شدنی است و مزایای سلامتی فراوانی دارد. پکتین کلسترول را پایین می‌آورد و به تنظیم قند خون کمک می‌کند. پوست‌ بعضی از میوه‌ها علاوه بر پکتین حاوی دیگر فیبرهای رژیم غذایی مانند «همی سلولز» نیز هستند که تا حدودی بدن را در مقابل سرطان روده مصون می‌دارند. پوست سیب یکی از بهترین منبع‌های پکتین است.

کم کالری ها

 پوست میوه‌ها یک گزینه سالم برای افرادی است که خواهان جلوگیری از چاقی و داشتن بدن خوش‌فرم هستند. پوست میوه‌ها تقریبا هیچ کالری، چربی و شکری ندارند و سرشار از فیبر هستند که به سیری زودتر و طولانی‌تر کمک می‌کنند. خوردن پوست میوه‌ها اشتهای بی‌نهایت شما را کاهش می‌دهد و جذب کالری کمتر را برای شما آسان می‌سازد.

منابع ویتامین C

 همان‌طور که می‌دانید ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است و مرکباتی همچون پرتقال سرشار از ویتامین C هستند. متاسفانه اکثر افراد پوست پرتقال را دور می‌اندازند، اما کارشناس‌های تغذیه بیان می‌کنند که پوست پرتقال در مقایسه با گوشتش حاوی ویتامین C بیشتری است. هر ۱۰۰ گرم پوست پرتقال حاوی ۱۳۶ میلی‌گرم ویتامین C است، درحالی‌که هر ۱۰۰ گرم گوشت پرتقال ۷۱ میلی‌گرم ویتامین C دارد.

میوه های سرشار از مواد معدنی

 پوست میوه‌ها سرشار از مواد معدنی مانند پتاسیم، منیزیم، کلسیم، روی و دیگر مواد معدنی است. پتاسیم برای سلامتی قلب، کلسیم برای سلامتی اسکلت بدن و منیزیم برای سلامتی عضله‌ها ضروری است. همه ما می‌دانیم که موز سرشار از پتاسیم و منیزیم است، اما این را باید دانست که پوست موز در مقایسه با گوشت آن حاوی مواد مغذی ضروری بیشتری است.

سبزی‌هایی که باید با پوست خورد

سیب‌زمینی

 اکثر افراد برای درست کردن پوره سیب‌زمینی یا سیب‌زمینی سرخ‌کرده پوست آن را می‌کنند. پوست سیب‌زمینی سرشار از پتاسیم، منیزیم، آهن، ویتامین B6 و ویتامین C است. اگرچه این مواد مغذی در گوشت سیب‌زمینی هم یافت می‌شوند، اما میزان این مواد مغذی در پوست سیب‌زمینی بیشتر است. دور انداختن پوست سیب‌زمینی به معنای از دست دادن کلسیم و آهن فراوان است. سیب‌زمینی‌های شیرین سرشار از «بتا کاروتن» هستند و بیشتر این بتا کاروتن‌ها در پوست سیب‌زمینی شیرین وجود دارند.به هنگام فرایند هضم بتا کاروتن تبدیل به ویتامین A می‌شود.بتاکاروتن سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و برای سلامت سلولی ضروری است.

پیاز

 تنها تعداد معدودی از مردم جهان پوست پیاز را خوردنی می‌دانند. اما در پوست پیاز نیز می‌توان ارزش غذایی یافت. پوست ‌کاغذی پیازها حاوی آنتی‌اکسیدان‌های فراوان است که منبع خوب «کورستین -یک فلاوونویید مفید برای بیمارهای قلبی» است. گفته می‌شود کورستین به کاهش فشارخون و جلوگیری از پلاک‌های شریانی کمک‌می‌کند. ازآنجایی‌که پوست پیازها را نمی‌شود خام مصرف کرد، آن را در آبگوشت، سوپ و خورش خود بریزید تا جوش بخورد و به ارزش و طعم غذای شما بیفزاید.

بادمجان

بادمجان سرچشمه مواد مغذی است. بسیاری از ارزش‌های غذایی این گیاه در پوست و زیر پوست آن وجود دارد. آنتی‌اکسیدان «ناسونین» عامل رنگ بنفش این گیاه است و تحقیقات نشان می‌دهند که این آنتی‌اکسیدان از رشد سرطان، بخصوص سرطان‌های تاثیرگذار روی مغز و سیستم عصبی جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، پوست بادمجان سرشار از «اسید کلروژنیک» است که یک آنتی‌اکسیدان شمرده می‌شود. این ترکیب طبیعی برای افراد دیابتی سودمند است، چون آزادسازی گلوکز به جریان خون را تنظیم می‌کند و کاهش می‌دهد.

خیار

خیار باید با پوست خورده شود، اما بیشتر افراد خیار را پوست می‌کنند. توصیه می‌شود که از پوست کندن خیار خودداری کنید، چون پوست سبز خیار به این گیاه ارزش غذایی فراوانی می‌دهد. ویتامین K خیار اساسا در پوست آن متمرکزشده است و پوست خیار سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، پتاسیم و فیبر حل نشدنی است